Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 7 w Tomaszowie Mazowieckim Przedszkole nr 19

08.12.2021r

16.04.2021r.

15.04.2010r.

14.04.2021r.

13.04.2021r.

12.04.2021r.

09.04.2021r.

08.04.2021r.

07.04.2021r.

06.04.2021r.

02.04.2021r.

01.04.2021r.

zadania dla dzieci

31.03.2021r.

zadania do wykonania dla dzieci w domu

30.03.2021r.

„Domowe Przedszkole Wielkanoc” – program edukacyjny dla dzieci do obejrzenia na kanale You Tube.

Wiersz „Kraszanki – drapanki” M Tokarczyk.

Rodzic prosi dziecko o wysłuchanie wiersza, a następnie odpowiedzenie na pytania:

-W jaki sposób barwiła jajka babcia Janka?

-Jak się takie jajka nazywają?

Gdy byłam mała to zapamiętałam, jak moja babcia łupiny z cebuli w garnuszku gotowała.

Śmiałam się z tego niesłychanie, bo przecież łupinek nikt nie zjada na śniadanie.

Więc po co babcia to gotowała? Zagadka czekała mnie do rozwiązania.

Gdy Wielkanoc się zbliżała, to w Wielką Sobotę, z samego rana,

po cichutku do kuchni zakradałam się i pod stołem schowałam się.

Tak by babcia mnie nie ujrzała, bo bym zagadki nie rozwiązała.

Na kuchni w garnuszku z łupinkami woda już bulgotała, a pokrywka cichutko stukała.

Po chwili gotowania babcia z garnka wyciągała, nie łupinki – tylko jajka!

Ale w zupełnie innym kolorze: niektóre były brązowe, a niektóre pomarańczowe.

To już nie były jajka zwyczajne to były kraszanki od babci Janki.

Cześć kraszanek do koszyka babcia włożyła, a na reszcie ostrym drucikiem wzorki porobiła.

Po czym mówi do mnie: „patrz wnusiu kochana jaka drapanka powstała wspaniała”.

Nie malowanka i nie pisanka, ale babcina drapanka.

Tajemnica zatem przeze mnie została rozwiązana, po co babci są łupiny z cebuli do gotowania.

Dzięki nim jajka piękny kolor nabierają, a potem w koszyczku do święcenia ruszają.

„Barwienie jajek” – działalność badawcza dzieci.

Rodzic przygotowuje pojemniki z wodą zabarwioną sokiem z buraka, ugotowanymi łupinami cebuli, barwnikami do jajek. Obok pojemników umieszcza tacę, na której rozkłada ręczniki jednorazowe. Dziecko barwi jajka według własnych pomysłów. Odkłada je do wyschnięcia na ręcznikach papierowych. Następnie układa je w koszyczku wielkanocnym. Dziecko może zanurzyć całe jajko w wodzie znajdującej się w wybranym pojemniku i odłożyć na tacę do wyschnięcia. Może również poczekać, aż jajko trochę przeschnie, i umieścić je w kolejnym roztworze. Dobrym pomysłem jest też częściowe zamaczanie jajek w kolejnych pojemnikach ( z każdej strony po trochu). Jajka będą wtedy kolorowe.

Ćwiczenia na kartach pracy w książce „Nowe przygody Olka i Ady” cz.2 str. 29-30.

29.03.2021r.

PRACA ZDALNA W ROKU SZKOLNYM 2019/2020

30.06.2020r.

29.06.2020r.

26.06.2020r.

25.06.2020r.

„Co nam daje lato?” – rozmowa.

Dziecko nazywa owoce przedstawione na poniższych obrazkach, wymienia różnice między nimi ( kolor, wielkość, kształt, smak), opowiada o swoich ulubionych owocach.

„Co się zmieniło? - zabawa ćwicząca spostrzegawczość.

Dorosły wycina obrazki z owocami i układa je obok siebie. Dziecko zapamiętuje, w jakiej kolejności owoce są ułożone, po czym zamyka oczy, dorosły zamienia miejsca dwóch owoców, a dziecko otwiera oczy i mówi, które owoce zamieniły się miejscami. Zabawa zostaje powtórzona kilkakrotnie.

„Lato na dywanie” – piosenka.

Dziecko osłuchuje się z tekstem piosenki, określa jej tempo i nastrój, uczy się refrenu. Następnie tańczy podczas zwrotek, a refren śpiewa. Piosenka dostępna na kanale You Tube: Fasolki – Lato na dywanie ( Piosenki dla dzieci )

Wysłało po nas lato swój dywan latający.
Buchnęło ciepłym wiatrem, ogrzało buzię słońcem.
Drzewami zaszumiało, ptakami zaśpiewało
I nasze ukochane wakacje zawołało.

Ref: Lato, lato, lato, lato baw się z nami.
Lato, lato, lato, bądźmy kolegami.
Lato, lato, lato, lato z przygodami.
Obiecaj, że zawsze zostaniesz już z nami.

Będziemy w morzu pływać i w piłkę grać na plaży.
Piosenki razem śpiewać i razem w nocy marzyć.
I co dzień na dywanie będziemy razem latać.
Do wszystkich najpiękniejszych zakątków tego świata.

Ref: Lato, lato, lato, lato baw się z nami…

„Letnia gimnastyka” – ćwiczenia ruchowe.

-Przeganiamy chmury – na hasło: „Słońce za chmurami” dziecko kreśli prawą ręką, potem lewą, a na koniec obiema jednocześnie duże koła, a na hasło: „Słońce!” – obraca się z szeroko rozłożonymi ramionami.

-Słońce świeci – dziecko maszeruje z rękami w górze wykonując ruchy obrotowe dłońmi.

-Łapiemy promienie słońca – dziecko powoli przechodzi z przysiadu do pozycji wyprostowanej, wspina się na palcach unosząc jak najwyżej ręce.

-Upał – dziecko przeciera dłonią (raz prawą, raz lewą) czoło i potrząsa nią. Na znak dorosłego robi głęboki wdech i wypuszczając powietrze mówi: „Uff! Jak gorąco!”.

-Jedziemy na rowerze – wykonywanie ćwiczenia „rowerek”.

-Gramy w piłkę – rzucanie w parze piłką.

- Pływamy w jeziorze – leżenie przodem i wykonywanie ruchów „żabki” , a w leżeniu tyłem naprzemienne pionowe ruchy nóg.

-Piasek parzy – na hasło: „Palce” dziecko chodzi na palcach, a na hasło: „Pięty" – na piętach.

24.06.2020r.

„Stroje na różne pory roku” – wiersz.

Dziecko słucha wiersza, a następnie wymienia ubrania na poszczególne pory roku. Przy powtórnym słuchaniu wiersza dziecko ilustruje jego treść ruchem ( naśladuje opalanie się na plaży, zakładanie kaloszy, zakładanie czapki i szalika oraz spacer, zakładanie butów i bieganie).

Kiedy latem na niebie słońce jasno praży,

W kąpielowym stroju siedzę na plaży.

Kiedy jesienią deszcz ciągle pada,

Wtedy bardzo chętnie kalosze zakładam.

Kiedy mróz siarczysty panuje na mrozie,

W czapce i szaliku spacerować mogę.

Wiosną wciągam buty sportowe,

W dresie po parku pobiegać w nich mogę.

„Bobas poznaje ubrania” – piosenka.

Dziecko osłuchuje się z piosenką dostępną na kanale You Tube: Piosenka dla dzieci – Bobas poznaje ubrania – Ubierz się, a następnie dowolnie przy niej tańczy starając się poruszać zgodnie ze słyszanym rytmem.

„Jakie ubranie zniknęło?” – ćwiczenie spostrzegawczości.

Dorosły układa obok siebie pięć elementów garderoby dziecka, np. skarpetkę, spodenki, spódniczkę, rękawiczkę, czapkę. Dziecko je nazywa, zapamiętuje, zamyka oczy, a w tym czasie dorosły chowa jeden z elementów za siebie. Dziecko otwiera oczy i mówi, co zniknęło. Następnie dorosły chowa kolejny element itd.

„Ubrania na różne pogody” – karta pracy.

Dziecko łączy ubrania z odpowiednimi rodzajami pogody, po czym koloruje tylko te, które pasują na słoneczną pogodę.

23.06.2020r.

zabawy i ćwiczenia dla dzieci cz.1

zabawy i ćwiczenia dla dzieci cz.2

22.06.2020r.

19.06.2020r.

Zabawa z tekstem „Maszerują dzieci drogą”.

Dorosły mówi tekst i ilustruje go ruchem. Następnie powtarza tekst, a dziecko wspólnie z nim wykonuje określone czynności.

Maszerują dzieci drogą, - marsz w miejscu

Raz, dwa, trzy! -rytmiczne klaskanie

Lewą nogą, prawą noga, -wystawianie do przodu lewej i prawej nogi

Raz, dwa, trzy! - rytmiczne klaskanie

A nad drogą słonko świeci, -wzniesienie obu rąk w górę

I uśmiecha się do dzieci, -obrót wokół własnej osi z uśmiechem na twarzy

Raz, dwa, trzy! - rytmiczne klaskanie

„Plac zabaw” – piosenka.

Dziecko osłuchuje się z tekstem i melodią piosenki dostępnej na kanale You Tube: Plac zabaw – Piosenki dla dzieci bajubaju.tv, po czym uczy się jej tekstu i wspólnie z dorosłym śpiewa piosenkę dowolnie poruszając się w rytm jej melodii.

Kiedy rano słońce świeci,

Uha, ha, ha,

Na plac zabaw idą dzieci,

Uha, ha, ha.

Na huśtawki i zjeżdżalnie,

Uha, ha, ha.

W piaskownicy też jest fajnie,

Uha, ha, ha.

Gry, zabawy wymyślają,

Uha, ha, ha,

Karuzelą zakręcają,

Uha, ha, ha.

I pomysłów mają wiele,

Uha, ha, ha.

Z placu zabaw przyjaciele,

Uha, ha, ha.

Zestaw ćwiczeń ruchowych z wykorzystaniem chusteczek higienicznych i nagrania „Nad pięknym modrym Dunajem” J. Straussa dostępnym na kanale You Tube.

Dorosły objaśnia i pokazuje poszczególne ćwiczenia, a dziecko je wykonuje.

-Marsz ze swobodnym wymachiwaniem chusteczkami trzymanymi w dłoniach.

-Ćwiczenie z elementami rzutu i łapania - dziecko jak najwyżej podrzuca chusteczkę i ją łapie.

-Ćwiczenie z krążeniem ramion – dziecko stoi w rozkroku z prostymi plecami i ściągniętymi łopatkami. Trzymając chusteczkę w prawej dłoni, zatacza wyprostowaną ręką duże kola. Następnie przekłada chusteczkę do lewej dłoni i powtarza ćwiczenie.

-Ćwiczenie z elementem skłonu – dziecko chwyta chusteczkę oburącz, unosi ją wysoko nad głową, wykonuje skłony do boków, i przodem, do podłogi.

-Ćwiczenie z elementem wymachu rękami - dziecko prawą ręką trzyma chusteczkę, lewą opiera na biodrze, plecy ma proste. Wykonuje duży wymach ręką trzymającą chusteczkę. Po kilku powtórzeniach, następuje zmiana ręki trzymającej chusteczkę.

-Ćwiczenie z elementem przeskoku - dziecko kładzie chusteczkę na podłodze i przeskakuje przez nią obunóż w przód, w tył i na boki.

-Ćwiczenie wzmacniające mięśnie kręgosłupa – dziecko leży na brzuchu, nogi ma wyprostowane i złączone, głowę uniesioną, w wyciągniętych do przodu rękach trzyma chusteczkę. Stara się chwilę wytrzymać w tej pozycji, po czym odpoczywa i powtarza ćwiczenie.

- Ćwiczenie stóp – dziecko stoi, przed nim leży chusteczka. Stara się ją złapać palcami stopy ( naprzemiennie ) i podrzucić do góry.

-Ćwiczenie mięśni nóg - dziecko naprzemiennie wysoko unosi nogi i przekłada chusteczkę raz pod lewym, raz pod prawym kolanem.

-Ćwiczenie przeciw płaskostopiu - dziecko siedzi z rękami podpartymi z tyłu i podnosi chusteczkę palcami stóp.

- Zabawa muzyczno-ruchowa „Taniec motyli” – dziecko, słuchając utworu „Nad pięknym, modrym Dunajem”, swobodnie naśladuje motyle fruwające po łące, poruszając chusteczkami. Kiedy muzyka cichnie ( dorosły ścisza nagranie ), dziecko rozkłada chusteczkę na podłodze, siada na niej skrzyżnie i swobodnie oddycha wciągając powietrze nosem, a wypuszczając ustami ( naśladuje wąchanie kwiatów).

18.06.2020r.

ćwiczenia i zadania dla dzieci

17.06.2020r.

„Co słychać wokół nas?” – ćwiczenie słuchowe.

Dorosły zapoznaje dziecko z dźwiękami wydawanymi przez potrząsane klucze, stukającą o szklankę łyżeczkę, uderzane o siebie klocki, uderzaną o stół linijkę. Następnie dziecko odwraca się plecami do dorosłego, a on w dowolnej kolejności prezentuje powyższe dźwięki, zaś dziecko określa, co taki dźwięk wydaje.

„Moja miasto” – zabawa ruchowa.

Dorosły przypomina z dzieckiem ciekawe miejsca naszego miasta wykorzystując ilustracje zamieszczone w materiałach z dnia 15.06.2020. Następnie umieszcza te ilustracje w różnych miejscach w pokoju. Dorosły wymienia dowolne miejsce podając jak dziecko ma do niego dotrzeć, np. maszeruj do parku, skacz do Areny Lodowej, idź na palcach do muzeum, biegnij do Niebieskich Źródeł, idź na piętach do Skansenu, podskakuj raz na jednej, raz na drugiej nodze do Parku Linowego.

„Dokończ zdanie” – ćwiczenie językowe.

Dziecko kończy zdania wypowiadane przez dorosłego:

-W moim mieście podoba mi się…

-Lubię mój dom, ponieważ…

- Najchętniej bawię się….

„Herb mojego miasta” - praca plastyczna.

Dziecko koloruje na poniższym herbie pannę i niedźwiedzia odpowiednimi kolorami kredek, a tło herbu wylepia żółtą plasteliną lub wykleja żółtym papierem kolorowym.

16.06.2020r.

ćwiczenia i zadania dla dzieci

15.06.2020r.

Legenda o Pannie na Niedźwiedziu.

Dorosły przypomina dziecku, co to jest herb ( znak miasta) oraz informuje, że herbem naszego miasta, Tomaszowa Mazowieckiego, jest Panna na Niedźwiedziu. Dziecko słucha legendy o tym herbie, a następnie odpowiada na pytania.

Dawno temu król angielski miał dwoje dzieci: syna i córkę. Umierając pozostawił synowi władzę królewską, a córce nieruchomości wraz z królewskimi skarbami. Dziewczyna miała wielu adoratorów. Kiedy zakochała się, jej brat bojąc się stracić majątek, kazał wrzucić ją do lochu na pożarcie wygłodniałemu niedźwiedziowi. Wszyscy myśleli, że niedźwiedź ją pożre, ale stała się rzecz przedziwna. Niedźwiedź nie tylko nie zrobił dziewczynie żadnej krzywdy, ale pozwolił nawet, żeby na nim usiadła. Wystraszony brat kazał wyciągnąć siostrę z lochu i wyprawił jej huczne wesele. Miała ona kilku synów, a każdy z nich otrzymał herb „Panna na Niedźwiedziu”. Po wiekach któryś z jej potomków przywędrował do Polski, a jego herbem była nadal „Panna na Niedźwiedziu”. W czasach króla Bolesława Chrobrego stał się on herbem ( znakiem) nowej osady o nazwie Tomaszów Mazowiecki. Z czasem osada przekształciła się w miasto, ale herb pozostał ten sam.

Pytania.

-Dlaczego brat wrzucił siostrę do lochu?

-Czy niedźwiedź zjadł dziewczynę?

-Co pozwolił niedźwiedź zrobić dziewczynie?

-Kto miał herb „Panna na niedźwiedziu”?

Zabawa taneczna przy piosence „Moje miasto”.

Dziecko dowolnie tańczy przy wymienionej piosence dostępnej na kanale You Tube: Beti & Bobass feat. Majka Jeżowska „Moje miasto”.

„Nasze miasto” – rozmowa i zabawa ćwicząca pamięć wzrokową z wykorzystaniem ilustracji.

Dorosły opowiada dziecku o ciekawych miejscach w Tomaszowie pokazując odpowiednie ilustracje, kilkakrotnie powtarza z dzieckiem nazwy tych miejsc ( Park Rodego, Park Linowy, Niebieskie Źródła, skansen, muzeum, Arena Lodowa). Następnie dziecko zamyka oczy, dorosły zasłania jeden z obrazków, a dziecko otwiera oczy i nazywa, co zniknęło/ zostało zasłonięte. Zabawa trwa dopóki wszystkie miejsca nie zostaną zasłonięte.

Park Rodego – znajduje się w nim plac zabaw, pomnik dr Rodego, armata.

Park Linowy – znajduje się w nim plac zabaw „Madagaskar”, między drzewami rozwieszone są siatki, liny, drabinki, kładki i różnego rodzaju zjazdy.

Rezerwat Przyrody Niebieskie Źródła - można zobaczyć w nim źródła w kolorze niebiesko-błękitno-zielonym, rośliny, ptaki, ryby.

Skansen Rzeki Pilicy - muzeum na powietrzu, w którym można zobaczyć między innymi młyn wodny, sprzęt wojskowy, schron.

Muzeum im. Antoniego hr. Ostrowskiego – prezentowane są w nim różne wystawy, np. przyrodnicze, historyczne oraz prowadzone są lekcje muzealne dla dzieci.

Arena Lodowa – tor łyżwiarski służący do uprawiania łyżwiarstwa szybkiego, łyżwiarstwa figurowego, hokeja, wrotkarstwa.

12.06.2020r.

10.06.2020r.

„Co to za zwierzę?” – zagadki słuchowe.

Dorosły odtwarza głosy zwierząt na kanale You Tube : Odgłosy zwierząt domowych, farma, na wsi-dźwięki jakie wydają zwierzęta, a dziecko nazywa słyszane zwierzę.

„Baranki na łące” – ćwiczenie matematyczne.

Dorosły drukuje poniższy zestaw baranków i dzieli go między siebie i dziecko tak, aby każdy miał takie same baranki. Następnie układa obok siebie 3 dowolnie wybrane baranki ze swojego zestawu. Dziecko liczy i zapamiętuje baranki, dorosły zakrywa je kartonem, a dziecko odtwarza układ ze swojego zestawu baranków. Następnie dorosły układa rytm z 4 baranków, dziecko je liczy i zapamiętuje, po czym z pamięci odtwarza układ baranków.

Proponuję obejrzenie z dzieckiem na kanale You Tube: „Szukam mamy – nauka zwierząt, dzieci zwierząt, odgłosy zwierząt dla dzieci bajka – PiesioTv

Dziecko oglądając zapamiętuje nazwy dzieci poszczególnych zwierząt. Następnie dorosły sprawdza stopień zapamiętania podając nazwę zwierzęcia , a dziecko nazywa dziecko tego zwierzątka.

„Zwierzęta i ich dzieci” – karta pracy.

Dziecko łączy w pary dorosłe zwierzęta z ich dziećmi, a następnie koloruje wszystkie zwierzęta.

09.06.2020r.

„Bajka dla dzieci o zwierzętach w gospodarstwie” – animacja na kanale You Tube.

Dziecko ogląda wymienioną animację w celu wzbogacenia swoich wiadomości o zwierzętach.

„Żółty kurczaczek” – piosenka.

Dziecko słucha piosenki dostępnej na kanale You Tube: Śpiewające Brzdące – Mały Kurczaczek, uczy się jej refrenu, po czym ilustruje ruchem tekst piosenki i śpiewa refren.

Ze skorupki wyskakuję, - podskok

mama kurka mnie pilnuje.

A ja biegam tu i tam, - bieg

skrzydełkami macham wam. –machanie rękami zgiętymi w łokciach

Ref: Żółta główka, żółty dzióbek, - wskazywanie na głowę i robienie z palców dzióbka

żółty kolor bardzo lubię.

Żółty mam kubraczek cały, - pokazywanie na siebie

bo ja jestem kurczak mały.

Jak słoneczko wszystkich cieszę, - wysuwanie rąk w bok ze stopniowym przechodzeniem do góry

taki ze mnie mały śmieszek. – chodzenie i uśmiechanie się

Każdy bardzo lubi mnie

i się ze mną bawić chce.

Ref: Żółta ….

„Kurczątko” – praca plastyczna.

Dorosły wycina poniższe elementy. Dziecko odrysowuje na kartonie swoją dłoń, a dorosły wycina ją podwójnie. Tułów kurczątka ( owal ) oraz skrzydełka ( odrysowane dłonie ) dziecko maluje kawałkiem gąbki maczanym w żółtej farbie, a resztę elementów koloruje pomarańczową kredką. Po wyschnięciu malowanych elementów, dziecko nakleja je na karton według wskazówek dorosłego tak, aby powstało kurczątko i dolepia mu z plasteliny lub rysuje mazakiem oczy.

Przykładowa praca

08.06.2020r.

ćwiczenia dla dzieci 1

ćwiczenia dla dzieci 2

05.06.2020r.

„Domek” –wierszyk do rysowania.

Dorosły mówi wiersz i rysuje zgodnie z jego treścią dom. Następnie dziecko próbuje samodzielnie narysować dom słuchając ponownie wiersza mówionego przez dorosłego.

Na domek Tereski

rysuję trzy kreski.

Na nich deska położona,

linia z linią połączona,

to dach.

Prostokąt i kwadraty dwa,

drzwi i okna dom już ma.

„Dzieci i ich domy” – zabawa dydaktyczna.

Dorosły pokazuje dzieci i ich domy, nazywa narodowości przedstawionych dzieci, a dziecko je zapamiętuje i powtarza. Następnie dorosły wycina obrazki z dziećmi oraz obrazki z domami, podkleja je kartonem, aby nie prześwitywały, miesza je i prosi, aby dziecko z pamięci przyporządkowało do dzieci ich domy. Po prawidłowym wykonaniu zadania, dorosły znowu miesza obrazki, układa je na stole / podłodze obrazkiem do dołu i gra z dziećmi w „memory”, czyli na zmianę dziecko i dorosły losują parę obrazków starając się trafić obrazek z dzieckiem i pasujący do niego obrazek z domem. Jeżeli się uda trafić, para zostaje zabrana, jeżeli nie – trafia na miejsce i szukanie trwa nadal. Wygrywa ten, kto znajdzie więcej par.

Karta pracy

Dziecko wybiera dwie dowolne kredki. Jedną z nich rysuje drogę dziewczynki do domu, a drugą – drogę chłopca do domu. Następnie porównuje, które dziecko zebrało więcej lizaków po drodze do domu.

04.06.2020r.

„Człowiek” – wiersz M. Mazana.

Dziecko słucha wiersza i pokazuje wymienione w nim części ciała.

Posłuchajcie, to jest wierszyk całkiem nowy.

Każdy człowiek rozpoczyna się od głowy.

To jest włosów sto tysięcy albo więcej.

Oczy, usta, nos i uszy, szyja, ręce.

To jest brzuch, taki brzuch,

Co na nogach stoi dwóch.

To są stopy i już koniec. Chcecie więcej?

Posłuchajcie, to jest wierszyk całkiem nowy.

Każdy człowiek rozpoczyna się od głowy…

„Mój ulubiony kolega / ulubiona koleżanka” – praca plastyczna.

Dziecko samodzielnie lub przy pomocy dorosłego rysuje kolegę / koleżankę starając się zachować zgodny z rzeczywistością jego / jej kolor / długość włosów, kolor oczu itp.

„Cienie” – zabawa naśladowcza.

Dorosły pokazuje jakieś ruchy, pozy, a dziecko je naśladuje, gdyż jest jego cieniem. Potem następuje zamiana ról.

„Dzieci i ich cienie” – karta pracy.

Dziecko łączy postać z jej cieniem.

03.06.2020r.

Ćwiczenie warg i języka z wykorzystaniem wiersza „Śmiecholandia” E. M. Skorek.

Dorosły mówi fragment wiersza, a dziecko w odpowiednich momentach naśladuje różne rodzaje śmiechu wymienione w wierszu mówiąc je na przemian głośno i cicho.

W Śmiecholandii – państwie małym,

słynnym w świecie prawie całym,

ludzie śmieją się tu wszyscy:

obcy krewni, dalsi bliscy.

Śmieją się panowie (…):

– Ho, ho, ho…

Śmieją się panie (…):

– Ha, ha, ha…

Śmieją się chłopcy (…): – Ha, ha, ha…

Śmieją się dziewczynki (…):

– Hi, hi, hi…

Śmieje się staruszka wprost do twego uszka:

– He, he, he…

„Jesteśmy dziećmi” – piosenka.

Dorosły zapoznaje dziecko z tekstem piosenki, uczy je refrenu, po czym odtwarza piosenkę dostępną na kanale You Tube: Śpiewające Brzdące – Jesteśmy dziećmi i po osłuchaniu z melodią wspólnie z dzieckiem śpiewa refren.

Czy jesteś z Afryki,

czy też z Ameryki,

nie jest ważne, gdzie mieszkamy,

bo jesteśmy tacy sami.

Ref: Jesteśmy dziećmi,

chcemy miłości.

Jesteśmy dziećmi,

chcemy radości.

Chcemy, by często tulono nas

I żeby miło płynął nam czas.

Czy mówisz po polsku,

czy też po japońsku,

wszyscy dobrze rozumiemy,

czego tak naprawdę chcemy.

Ref: Jesteśmy ….

„Chłopcy i dziewczynki” – zabawa plastyczna.

Dziecko odrysowuje swoją dłoń i zamienia palce w chłopców i dziewczynki rysując główki różniące się włosami i oczami. Przykładowe wykonanie podane poniżej.

Ćwiczenie grafomotoryczne - karta pracy.

Dziecko rysuje po kropkach i odpowiada na pytanie: „Do kogo jedzie Lenka i biegnie Laluś?”

02.06.2020r.

„Ja jako…” – zabawa naśladowcza.

Dorosły mówi porównania, a dziecko naśladuje sposób poruszania się zwierzątka / owada, do którego dorosły go porównał. Dorosły mówi:

- Jesteś zwinny / a jak kot,

-Jesteś mądry / a jak sowa,

-Jesteś mały / a jak mrówka,

-Jesteś pracowity/ a jak pszczoła,

-Jesteś powolny / a jak żółw,

- Jesteś śpiący / a jak niedźwiedź.

„Dla dzieci” – wiersz I. Salach.

Dziecko słucha wiersza czytanego przez dorosłego i ilustrowanego podanymi poniżej obrazkami z dziećmi. Następnie odpowiada na pytania zadawane przez dorosłego.

W każdej stronie świata

zawsze słońce świeci.

W różnych wioskach, w różnych miastach,

lecz dla wszystkich dzieci.

Dla Murzynka – co ma skórę

czarną jak kakao,

dla Chińczyka i dla Chinki

z miasta Mao Mao.

Nawet słabe światło słonka

świeci Eskimosom,

a Indianom w Ameryce

grzeje stopy bose.

W każdej stronie świata

zawsze słońce świeci…

… dla wszystkich dzieci.

Pytania.

-Kogo odwiedziło słonko?

-Czy dla wszystkich dzieci słońce świeci tak samo?

- Dla kogo świeci mocno, a dla kogo słabo?

ilustracja

„Które dziecko zniknęło?” – ćwiczenie spostrzegawczości.

Dorosły wycina powyższe obrazki z dziećmi, podkleja kartonem, żeby nie prześwitywały, po czym powtarza z dzieckiem nazwy narodowości dzieci przedstawionych na obrazkach ( Murzyn, Chińczyk, Eskimos, Indianin ). Następnie prosi dziecko o zamknięcie oczu, chowa jeden z obrazków, prosi dziecko o otworzenie oczu i nazwanie dziecka, które zniknęło. Zabawa trwa dopóki nie zostaną schowane wszystkie obrazki.

Osoby nie mające możliwości wydrukowania i wycięcia obrazków, zasłaniają wybrany obrazek na ekranie, gdy dziecko ma zamknięte oczy.

„Zabawa w chowanego” – zabawa paluszkowa.

Dorosły mówi wiersz ilustrując go ruchem. Dziecko pokazuje razem z dorosłym i liczy, ile za każdym razem zostało palców.

Zabawa w chowanego

(Katarzyna Tomiak-Zaremba)

Pięcioro dzieci bawiło się w chowanego.

( poruszanie wyprostowanymi pięcioma palcami jednej dłoni)

Gdy się jedno schowało, to ile zostało?

( przytrzymanie drugą dłonią kciuka i jego zgięcie )

Czworo dzieci bawiło się w chowanego.

( poruszanie wyprostowanymi czterema palcami)

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

( przytrzymanie drugą dłonią palca wskazującego i jego zgięcie)

Troje dzieci bawiło się w chowanego.

( poruszanie wyprostowanymi trzema palcami)

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

( przytrzymanie drugą dłonią palca środkowego i jego zgięcie)

Dwoje dzieci bawiło się w chowanego.

( poruszanie wyprostowanymi dwoma palcami)

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

( przytrzymanie drugą dłonią palca serdecznego i jego zgięcie)

Ostatnie dziecko poszło szukać swoich kolegów.

( poruszanie wyprostowanym małym palcem)

I znów pięcioro dzieci bawiło się w chowanego…

01.06.2020r.

Życzenia dla dzieci

„Podróż dookoła świata” – ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy.

Dorosły mówi i demonstruje ćwiczenia, a dziecko go naśladuje.

Język wyruszył w podróż dookoła świata ( dziecko rysuje koła językiem po górnej i po dolnej wardze). Wędrował przez góry i doliny (dziecko unosi język za górne i za dolne zęby), a potem wspiął się na wysoką górę ( dziecko czubkiem języka dotyka do górnego wałka dziąsłowego), z której rozpościerał się przepiękny widok. Bardzo go zadziwił (dziecko wysuwa wargi do przodu – oooo). Kiedy z niej zszedł, zobaczył gromadkę dzieci i przywitał się z każdym osobno ( dziecko dotyka językiem każdego zęba osobno na górze i na dole). Potem długo płynął łódką i machał wiosłami ( dziecko przesuwa język do prawego i do lewego kącika ust). Na koniec wsiadł do samolotu, który leciał wysoko nad chmurami ( dzie-cko przesuwa język po górnej wardze), aż wreszcie wylądował na ziemi ( dziecko chowa język za dolne zęby ).

„Inny” – opowiadanie A. Widzowskiej.

Dorosły czyta opowiadanie prezentując ilustracje do niego ( podane pod pytaniami). Dziecko słucha, a następnie odpowiada na pytania związane z utworem.

Do grupy Ady dołączył nowy przedszkolak. Pani przedstawiła go dzieciom i powiedziała, że ma na imię Anuj. Nikt nie chciał się z nim bawić, bo wyglądał inaczej niż wszyscy: miał ciemną skórę i czarne oczy, tak czarne jak nocne niebo. Chłopiec siedział w kąciku i rysował coś na kartce.

-To piesek?- zapytała Ada, przyglądając się rysunkowi.

-Tak, mój dog – odpowiedział chłopiec i dorysował żółte słońce.

Ada znała to angielskie słowo i wiedziała, ze dog znaczy pies. Zawsze marzyła o jakimś zwierzątku, ale niestety była uczulona na sierść i po spotkaniu z psem lub kotem od razu zaczynała kichać.

- Nie baw się z nim – szepnęła jej na ucho Kasia. – On jest z innego kraju.

- Jest miły – powiedziała Ada. – I ładnie rysuje.

Od tej pory Ada i Anuj często bawili się razem: układali wieże z klocków, budowali zoo i ustawiali w nim plastikowe zwierzątka, kręcili się na tej samej karuzeli. Chłopiec znał dużo dziwnych słów, których Ada nie rozumiała, ale z radością uczyła go wymowy polskich słów.

- To jest huśtawka, potrafisz powiedzieć?

-Fuś… fuś… fuśtajka – próbował wymówić Anuj.

Ada również nauczyła się nowych słów po angielsku i dowiedziała się, że Anuj urodził się w Indiach, a jego imię znaczy „młodszy brat”.

-Ja mam starszego brata Olka, ale jak chcesz możesz być moim młodszym braciszkiem – zaproponowała.

Zbliżał się Dzień Babci i Dzień Dziadka, więc dzieci przygotowywały przedstawienie. Kilkoro z nich nie chciało występować z nowym kolegą.

-Ja nie będę z nim tańczyć – naburmuszyła się Ola.

-Moja mama powiedziała, że on jest z dzikiego kraju – stwierdził Jaś.

-A mój tata mówi, że oni jedzą palcami.

-Nieprawda! Anuj był u nas w domu z mamą i tatą. I wcale nie jedli palcami! – odezwała się Ada.

Słysząc to, pani poprosiła, żeby dzieci usiadły w kółeczku na dywanie, i opowiedziała im bajkę o króliczku Trusiu. Truś był czarny, chociaż wszystkie króliki w stadzie były białe. Okazało się jednak, że czarny królik był najodważniejszy ze wszystkich i to właśnie on uratował Białe Uszate Królestwo.

-Nie wolno się z nikogo śmiać i mówić, że jest inny lub gorszy. Na świecie żyje wielu ludzi, którzy różnią się kolorem skóry, mową i zwyczajami. Ważne, żebyśmy się od siebie uczyli i pomagali sobie wzajemnie. Ada podeszła do Anula i wzięła go za rękę.

-On jest moim młodszym bratem – powiedziała. – I razem zagramy babcię i dziadka w naszym teatrzyku!

Okazało się, że Anuj ma śliczny głos i potrafi śpiewać jak skowronek. W dodatku nauczył się na pamięć trudnego wiersza po polsku i ani razu się nie pomylił. Największe wrażenie jednak zrobili na wszystkich babcia i dziadek Anuja. Byli ubrani kolorowo jak motyle i poczęstowali dzieci indyjskimi ciasteczkami. Gdyby wszyscy na świeci byli tacy sami, nie działoby się nic ciekawego.

Pytania.

-Kim był nowy przedszkolak w grupie Ady?

-Jak dzieci zareagowały na nowego kolegę?

-Jak mógł się czuć Anuj, gdy dzieci nie chciały się z nim bawić?

-Jaką bajkę opowiedziała pani dzieciom?

- Czy wszyscy muszą być tacy sami?

ilustracje

Zabawa taneczna przy piosence „Kolorowe dzieci”.

Dziecko dowolnie tańczy przy piosence „Kolorowe dzieci” dostępnej na kanale You Tube : Kolorowe Dzieci – Majka Jeżowska

Zachęcam do obejrzenia kreskówki „My Dzieci Świata” dostępnej na kanale You Tube : My Dzieci Świata / Jesteśmy Dziećmi / Dzień Dziecka 2020 / Wierszyk / Bajki po polsku, a następnie rozmowy na temat różnic między dziećmi z różnych części świata ( kolor skóry, ubiór, domy) oraz do podkreślenia, że inny nie znaczy gorszy.

29.05.2020r.

„Co robi mama? Co robi tata? - zabawa z rodzicami z piłką.

Turlamy piłkę do dziecka a dziecko odpowiada na wybrane pytanie i turla piłkę

z powrotem do nas.

- Kim z zawodu jest twoja mama?

- Co robi twoja mama?

- Kim z zawodu jest twój tata?

- Co robi twój tata?

„Pomagam mamie” - zabawa naśladowcza..

Wykonujemy własne improwizacje taneczne podczas nagrania dowolnej muzyki.

Na przerwę w muzyce podajemy dziecku nazwy czynności, które dzieci naśladują, np.:

odkurzanie, wycieranie kurzu, zmywanie naczyń, podlewanie kwiatów.

Zabawy na świeżym powietrzu – obserwujemy chmury. ,

Rozwijamy spostrzegawczość wzrokową i wyobraźnię, doszukujemy się w wyglądzie chmur kształtów różnych istot i przedmiotów i wypowiadamy się na temat swoich skojarzeń.

Zabawa tematyczna - „ Dom” - stwarzamy dziecku okazję do przyjmowania na siebie ról mamy i taty w zabawie z wykorzystaniem lalek i kącika kuchennego.

28.05.2020r.

„ Zakupy dla mamy” - zabawa dydaktyczna w sklep.

Mama prosi dzieci o przyniesienie danych produktów z kuchni, spiżarni.

Dziecko z torbą samodzielnie szuka produktów, przelicza je, nazywa

„Moje zakupy” - praca plastyczno – techniczna z wykorzystaniem gazetek reklamowych ( wycinamy produkty i przyklejamy na szablon torby.

„Taniec ze wstążkami – wykonujemy własne improwizacje ruchowe przy muzyce , rozwijamy kreatywność i sprawność ruchową.

Wszystkim Mamom

z okazji ich Święta

życzenia ( spóźnione z serca płynące )

Spełnienia marzeń

Chwil wytchnienia

Słonecznych uśmiechów

Radości z życia.

27.05.2020r.

„Tata jest ...” - słuchamy wiersza I. Salach.

Tata Olka jest kucharzem,

tata Ani – marynarzem,

tata Krysi dobrze piecze,

tata Tomka ludzi leczy,

tata Zosi trudy znosi,

tata Werki topi serki,

tata Kuby szelko gubi,

tata Iwony sprzedaje balony

tata Marty lubi żarty.

A mój kochany tatulek,

tatulek kochany,

wcale nie może żyć

bez mojej miłej mamy.

Zadajemy pytania:

- Jakie zawody wykonywali ojcowie Olka, Ani, i Iwony w wierszu?

- Jaki zawód wykonuje tata Tomka, jeśli wiemy, że leczy ludzi?

- Czy gubienie szelek to zawód?

- Skoro tata Marty lubi żarty, to jaki zawód mógłby wykonywać?

„ Najlepsza mama i najlepszy tata na świecie”

- rozwijamy inwencję twórczą poprzez wykonanie plakatu.

„Moja mama i mój tata są najlepsi na świecie bo...

rozwijamy myślenie twórcze

Zabawy konstrukcyjne – budujemy dom dla rodziców z różnego rodzaju klocków, rozwijamy inwencję twórczą i wyobraźnię przestrzenną.

26.05.2020r.

Dzień Mamy – dziś świętują wszystkie mamy,

proszę tatusiów aby wraz z dziećmi przygotowali uroczysty poczęstunek i laurkę dla mamy.

Uczymy się składania życzeń i sprawiania radości najbliższej osobie.

Mamusiu, kocham Cię za… - zabawa słownikowa.

Bierzemy do ręki wycięty z kartonu telefon, naśladujemy wybieranie numeru i mówimy: Mamusiu, kocham Cię za… (wyrażamy miłość do mamy).

„Mama i tata” - słuchamy wiersza J. Koczanowskiej.

Mama i tata to nasz świat cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre , czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką , prawie do słońca,

oraz cierpliwość, co nie ma końca.

Kochana Mamo, kochany Tato,

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

Zadajemy pytania:

- Jaki wydaje się świat, gdy obok są mama i tata?

- Za co dzieci chcą podziękować rodzicom?

Uświadomienie dzieciom , jak ważną rolę w ich życiu odgrywa mama i tata.

25.05.2020r.

„ Moja Rodzina”

- wspólnie oglądamy rodzinne zdjęcia, albumy, filmy,

- opowiadamy dzieciom okoliczności, miejsca, w których zostały zrobione,

- wskazujemy znanych członków rodziny,

- rodzinne opowieści rodziców i dzieci.

„Mama woła” - zabawa ruchowa.

Maszerujemy w rożnych kierunkach. Na zawołanie: Dzieci - do mnie! biegniemy do mamy

i przytulamy się do niej.

„ Mój portret” -rozwijamy kreatywność poprzez samodzielne stworzenie portretu najbliższych

członków rodziny.

22.05.2020r.

Wyszukujemy książki dotyczące lasu w domowej biblioteczce

(albumy przyrodnicze, bajki, baśnie) – rozwijamy spostrzegawczość, porównujemy wygląd ilustracji baśniowy i prawdziwy.

„Leśniczy” - rozwiązujemy zagadkę i pobudzamy wyobraźnię:

Na tropach zwierząt dobrze się zna

i o zwierzęta cały rok dba.

Zna ich zwyczaje i ich kryjówki.

Patrzy na las wprost z leśniczówki.

„Przedszkolak w lesie” - quiz ekologiczny.

Trzymamy w ręku obrazki: z uśmiechniętą buzią i ze smutną buzią.

Słuchamy uważnie zdań,

jeśli jest prawdziwe, pokazujemy obrazek z uśmiechniętą buzią;

jeśli zdanie fałszywe – obrazek ze smutna buzią.

Przykłady zdań:

- W lesie wolno krzyczeć.

- W lesie łamiemy gałęzie i niszczymy rośliny.

- W lesie można obserwować przyrodę.

- Osoba, która pilnuje lasu i jego mieszkańców, to leśniczy.

- W lesie można rysować po drzewach.

21.05.2020r.

„Owoce leśne” - oglądamy owoce lasu: maliny, poziomki, jagody.

Określamy ich kolor, wielkość i ewentualnie smak.

Możemy wykorzystać owoce mrożone, po lekkim rozmrożeniu.

„Ciasto owocowe” - lepimy z plasteliny

Robimy dwa ciasta: jedno z jagód, a drugie z malin.

Dobieramy właściwe kolory plasteliny i tworzymy własne ciasto owocowe – ćwiczymy motorykę małą i rozwijamy kreatywność.

„Jesteśmy jagódki” - słuchamy piosenki na kanale You Tube,

wykonujemy własne improwizacje taneczne.

Wycieczka z rodzicami do lasu - propozycje zadań:

- znajdujemy sobie drzewo, do którego się przytulamy,

- omawiamy wygląd wybranego drzewa,

- opowiadamy o zwierzętach , które można spotkać w lesie,

- wymyślamy zabawne hasło zachęcające do dbania o las.

20.05.2020r.

Oglądamy książki, ilustracje i poznajemy grzyby:

- jadalne (maślaki, kurki, borowiki, koźlarze) , porównujemy ich wygląd, kształt, kolor

- trujące ( muchomory)

Rozmawiamy o prawidłowym zbieraniu grzybów jadalnych.

Nie należy niszczyć grzybów nawet wtedy, gdy ich nie zbieramy!!!

„Rysujemy grzyby” - ćwiczymy dużą motorykę.

Rysujemy rękami w powietrzu kształt grzyba.

„Grzybki z warzyw” - wykonujemy prace plastyczną i rozwijamy kreatywność.

Układamy na talerzu grzyby z wykorzystaniem różnych warzyw np. ćwiartki ziemniaka, pomidora, plasterków pietruszki, zielonych liści pora, selera, natki i ozdabiamy według własnych pomysłów.

Szanujmy roślinność, która nas otacza, nie wolno jej niszczyć bez potrzeby!!!

Zabawa ruchowa z piosenką „ Jarzynki i przyjaciele” - Grzyb Gwidon ft. P. Fronczewski.

piosenka

19.05.2020r.

Spacer po lesie – oglądamy filmu edukacyjny.

Rozwijamy wiedzę dotyczącą lasu i jego mieszkańców.

Zabawa dźwiękonaśladowcza z elementem ruchu –„ Ptaki w lesie”.

Naśladujemy odgłosy, jakie wydają ptaki w lesie:

sowy (u – hu),

dzięcioły (stuk, puk)

kukułki( ku – ku).

Poruszamy się lekko jak ptaki, wykonujemy ramionami ruchy przypominające machanie skrzydłami.

„Kolorowe ptaszki” zabawy manualne z wykorzystaniem plasteliny, piórek, liści, igieł itp.

Rozwijamy sprawności manualne i kreatywność.Dobrej zabawy!

18.05.2020r.

Słuchamy muzyki relaksacyjnej na kanale You Tube

(odgłosów lasu i śpiewów ptaków)

Leżymy na dywanie z zamkniętymi oczami i przenosimy się do lasu.

„Kłótliwe drzewa” - słuchamy wiersza B. Szelągowskiej.

Wstał poranek, mgłę przegonił

i zatrzymał się nad lasem.

Lubił patrzeć się na drzewa

i rozmawiać z nimi czasem.

Ale co to? Awantura!

Buk z modrzewiem się pokłócił.

- Pan mnie kłuje! Tak nie można!

Niech pan sobie igły skróci.

Świerk zaś żale miał do brzozy:

Pani słońce mi zasłania!

- A pan wcale ni jest lepszy

i nikomu się nie kłania!

- Całą wodę dąb wypija!

Wszystko pewnie przez te liście!

- Mój jałowcu – nie przesadzaj,

nie masz racji, krzewie, oczywiście!

Młoda sosna głos zabrała:

- Skończcie, proszę, kłótnie, spory.

Lepiej żyjmy sobie w zgodzie,

tak jak było do tej pory.

Mała jestem – każdy widzi.

Tutaj się bezpiecznie czuję.

Pośród was tak rosnę sobie.

Nic mi przez to nie brakuje.

Drzewa aż się zawstydziły.

Przeprosiły się czym prędzej.

A na koniec obiecały:

już nie będzie kłótni więcej!

Zadajemy pytania:

- Które drzewa są wymienione w wierszu?

- O co kłóciły się drzewa?

- Kto je pogodził?

- Co powiedziała młoda sosna?

- Jak zareagowały drzewa?

Zabawa ruchowa - „Drzewa”.

Poruszamy się swobodnie przy muzyce.

Na hasło: Wiatr – zatrzymujemy się. Jesteśmy drzewami, unosimy ręce do góry i poruszamy nimi jak gałęziami.

15.05.2020r.

„ Ślimak” - poznajemy jego wygląd, zwracamy uwagę na wygląd muszli oraz czułki,

układamy ze sznurka skręconą muszlę.

Czy wiecie, że… Ślimak winniczek to największy ślimak występujący w Polsce.

Zamieszkuje tereny o dużej wilgotności – lasy, parki, ogrody. Żywi się świeżymi liśćmi. Zimuje w ściółce, ukryty pod roślinnością.

„Majowa łąka” - oglądamy film edukacyjny na kanale You Tube

wzbogacamy wiedzę na temat środowisk przyrodniczych ,

rozwiązujemy zagadki o zwierzętach żyjących na łące, przeliczamy, porównujemy od najmniejszego do największego.

„Plastelinowy ślimak” - lepimy ślimaki z plasteliny, rozwijamy sprawności manualne i kreatywność. Formujemy wałeczki z plasteliny i wyginamy. Wygiętą część rozdzielamy na dwa rogi. Do pozostałej części możemy przykleić muszelkę, a jeśli jej nie mamy formujemy z plasteliny.

„Jak ulepić ślimaka z plasteliny?” - filmik na kanale You Tube.

instrukcja

14.05.2020r.

„ Łąka” - wykonujemy makietę.

Układamy na dywanie duży arkusz zielonego papieru, a obok – wykorzystywane w tym tygodniu sylwety kwiatów, biedronek, motyli itp.

Przyklejamy elementy na kartonie, dorysowujemy na łące inne kwiaty, zwierzęta, lub inne szczegóły, które powinny tutaj się znaleźć

„ Na łące” - opowieść ruchowa przy muzyce .

Jest piękna pogoda. Świeci słońce.

Wszyscy mieszkańcy łąki już dawno wstali i wykonują swoja pracę

Mrówki budują swoje mrowisko.

Pszczoły zbierają nektar,

frunąc z kwiatka na kwiatek.

( Maszerujemy w rożnych kierunkach, unosimy ugięte ręce na boki i szybko machamy dłońmi, biegamy na palcach, maszerujemy w miejscu).

Powiał wiatr. Kwiaty i trawa

kołyszą się w różne strony.

Nagle pojawiają się piękne motyle.

(Wyciągamy proste ręce do boku i poruszamy nimi, naśladując lot motyla).

„Kompozycje kwiatowe” - rozwijamy kreatywność poprzez tworzenie kompozycji kwiatowych z wyciętych kolorowych kół.

13.05.2020r.

„Życie na łące” - zajęcia matematyczne.

Układamy na dywanie np. zielona bibułę, tworząc łąkę.

Umieszczamy na niej sylwety kwiatów w dowolny sposób .Następnie próbujemy je uporządkować np. według kolorów, a potem według kształtów- rozwijamy umiejętność liczenia, grupowania przedmiotów według ustalonego kryterium.

Zabawy na świeżym powietrzu:

Puszczamy bańki mydlane – wydłużamy fazę oddechu, obserwujemy kolory i staramy się uderzyć w bańkę, zanim upadnie ona na ziemię.

Układamy i rozwiązujemy zagadki o mieszkańcach łąki np.

- Jakie zwierzę nosi swój domek na plecach?

12.05.2020r.

„ Smok łąkowy” - słuchamy opowiadania E. Stadtmuller.

Zapraszam was na łąkę…

- Jak tu ślicznie… - westchnęła Zuzia.

Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało,pszczoły bzyczały… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze.

- Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę.

Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe krupki, a Zuzia pachnące jabłuszka,

wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.

- Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię.

- A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po uczcie.

Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina, i Dominika bawiły się w zgadywanki. Olek i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki.

- Patrzcie ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi.

- A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba. - O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka.

- Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek. - Już wiem! - wykrzyknął nagle. - To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy.

Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie.

- Ratunku! - wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka.

- Spokojnie, to tylko wiatr… - próbowała uspokoić chłopców pani.

- Na ...na pewno? - wyjąkał ciężko przestraszony Adaś.

- Oczywiście! - usłyszał.

- A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.

Zadajemy pytania:

- Co można robić podczas pobytu na łące?

- Jakie zwierzęta można spotkać na łące?

„ Bal na łące” - zajęcia umuzykalniające.

Osłuchujemy się ze słowami i melodią piosenki, rozmawiamy na temat jej treści wykonujemy własne improwizacje taneczne.

piosenka

11.05.2020r.

Zabawy z 4 – latkiem i nie tylko

„Łąka w maju” - wycieczka na łąkę, połączona z zabawami badawczymi:

- określamy kolory na łące w maju,

- obserwujemy kwiaty na łące, nazywamy je, wąchamy,

- za pomocą lupy obserwujemy zwierzęta, które żyją na łące np.: mrówkę, biedronkę,

motyla, ślimaka, przeliczamy, których jest najwięcej

Zabaw ruchowa z elementem równowagi - „ Kwiaty na łące”

Pokazujemy dziecku żółty krążek symbolizujący słońce.

Kwiaty rozkwitają – stajemy na jednej nodze, unosimy powoli wyprostowane ręce, najpierw do boku, a następnie do do góry.

Opuszczamy krążek – słońce zachodzi.

Opuszczamy wolno ręce, układamy je wzdłuż tułowia, ponownie stajemy na dwóch nogach.

„Łąka majowa” - malujemy na mokrym kleju.

Malujemy łąkę za pomocą techniki malowanie na mokrym kleju.

Pokrywamy sztywną kartkę płynnym klejem.

Następnie malujemy farbami na mokrym podkładzie, palcami lub pędzlem.

08.05.2020r.

„Moje ząbki” – nauka wierszyka.

Dziecko słucha wierszyka, a następnie kilkukrotnie go z dorosłym powtarza starając się zapamiętać.

Moje ząbki jak perełki

Świecą w buzi już od rana.

Kiedy byłam / byłem bardzo mała / mały

Pomagała myć je mama.

Teraz pastę mam miętową

Szczoteczkę ładną nową.

Szoruję zęby każdego dnia,

Żeby były czyste

sama / sam już dbam.

„Myj zęby” – zabawa taneczna przy piosence dostępnej na kanale You Tube: Fasolki – Myj zęby – piosenki dla dzieci.

Dziecko słucha i dowolnie tańczy przy wyżej wymienionej piosence.

„Nitkowanie” – zabawa ucząca nitkowania.

Dorosły zapoznaje dziecko ze sposobem usuwania resztek jedzenia z zębów za pomocą nitki dentystycznej stosując ją na swoich zębach. Następnie dziecko ćwiczy nitkowanie wykorzystując plastikowy klocek, na którym umieszcza kawałek plasteliny i usuwa ją grubą nicią. Prezentacja na poniższym rysunku.

„Pomocnicy Królika Higienka” – praca plastyczna.

Proszę o wykonanie dowolną techniką prac związanych z dbaniem o czystość zębów. Można wykorzystać poniższe karty lub inne materiały. Bardzo proszę o wykonanie zdjęć prac ( jednego z wizerunkiem dziecka i jednego z samą pracą) i przesłanie ich do mnie do 14.05.2020.

Bardzo dziękuję.

07.05.2020r.

Zagadki.

Dziecko słucha i rozwiązuje zagadki.

Długa i wąska

Z krótkimi włosami

Wesoło tańczy

Pomiędzy zębami. (szczoteczka do zębów)

Jest biała, siedzi w tubie,

Zęby czyścić nią lubię.

Nakładam ją na szczoteczkę swą,

Szoruję i już zęby lśnią. (pasta do zębów)

„Wiem, jak myć zęby” – pokaz.

Dorosły pokazuje jedną z dwóch technik mycia zębów: okrężną ( główkę szczoteczki ustawiamy prostopadle do linii zębów i wykonujemy delikatne, okrężne ruchy. Ruchy szczoteczki przypominają kręcenie kółek) lub wymiatającą ( główkę szczoteczki ustawiamy pod kątem 45 stopni i wykonujemy nią małe okrężne ruchy przy dziąsłach, a następnie wymiatające od dołu do góry i na odwrót ). Następnie ćwiczy z dzieckiem mycie zębów.

Proponuję obejrzenie na kanale You Tube „Królik Pampiś uczy dzieci”.

opowiadanie

Pytania.

-Czy Higienek wiedział jak myć zęby?

-Kto nauczył Higienka mycia zębów?

-Jak należy myć zęby?

-Dlaczego trzeba myć zęby?

„Chory ząb” – zabawa plastyczna.

Dziecko nakleja na rysunku zęba wycięte przez dorosłego wizerunki ząbiaków, czyli bakterii.

Materiały podane poniżej.

karta pracy 1

karta pracy 2

06.05.2020r.

„Czym myjemy ręce?” – pokaz

Dorosły pokazuje dziecku mydło w kostce, mydło w płynie, żel antybakteryjny informując do czego służą i jaka jest ich skuteczność. Najskuteczniejsze jest mydło w płynie, następnie mydło w kostce, a potem żel antybakteryjny.

Proponuję obejrzeć z dziećmi na kanale You Tube „Jak dokładnie myć ręce” odc.7 / Myszka w Paski / Rossmann.

„Myję ręce” – piosenka.

Dorosły prezentuje tekst piosenki dostępnej na kanale You Tube : Śpiewające Brzdące – Myję ręce – Piosenki dla dzieci, po czym odtwarza piosenkę. Dziecko określa tempo, nastrój piosenki, uczy się jej refrenu i ilustruje go ruchem. Podczas zwrotek dziecko dowolnie tańczy. Ponadto po wysłuchaniu piosenki dziecko przypomina, kiedy myjemy ręce.

Zdrowy jestem niesłychanie,

uśmiechniętą buźkę mam.

Chcecie, powiem wam w sekrecie

jak o swoje zdrowie dbam.

Ref: Myję ręce przed jedzeniem,

Szuru buru ram pam pam pam

Mycie rączek ma znaczenie

Szuru buru raz i dwa.

Po zabawie w piaskownicy

oraz po zabawie z psem,

odkręć wodę, chwytaj mydło

i bakteriom nie daj się.

Ref: Myję ręce …

„Jak brudzić ręce, to tylko dla zabawy” – zabawa piaskiem kinetycznym.

Piaskiem kinetycznym można bawić się tak, jak zwykłym piaskiem, czyli lepić, budować. Składa się on z naturalnych składników, więc jest bezpieczny dla małych dzieci. Można go wykonać według następującego przepisu:

1 szklanka mąki kukurydzianej

1 szklanka cukru gruboziarnistego lub soli

10 łyżek oleju

10 łyżek mąki ziemniaczanej

Do płaskiego naczynia wsypujemy mąkę kukurydzianą i ziemniaczaną oraz cukier (sól), mieszamy, wlewamy olej i wyrabiamy masę. Jeśli masa jest za sypka, dodajemy odrobinę oleju, a jeśli jest za miękka – mąkę.

Po zabawie dorosły przypomina o konieczności dokładnego umycia rąk.

Karta pracy.

Chętne dzieci kolorują obrazek związany z realizowaną tematyką.

05.05.2020r.

„Zagadki Łapsona” – zagadki tekstowe.

Dziecko rozwiązuje następujące zagadki.

Kolorowe i pachnące

Do mycia ciała służące ( mydło )

W umywalce lub wannie

Umyje cię ona starannie. ( woda )

Wanna służy do kąpania

A on do wycierania. ( ręcznik )

Może być duża, może być mała,

Ale do mycia jest doskonała. (umywalka)

W niej się wykąpiesz,

umyjesz ręce.

Gdzie ty to zrobisz?

W swojej … (łazience)

„Mycie rąk” – wiersz uczący prawidłowego mycia rąk.

Dorosły mówi wiersz ilustrując jego treść odpowiednimi ruchami. Przy powtórzeniu wiersza dziecko pokazuje razem z dorosłym jak należy myć ręce, a następnie w łazience samodzielnie myje ręce z zastosowaniem poznanych zasad.

Czy dorosłe, czy dziecięce

Każdy myje swoje ręce.

Podwijam więc rękawy,

Puszczam wodę – nie ma sprawy.

Mydło biorę, bo bez niego

nie ma mycia poprawnego.

Najpierw w środku robię pianę,

na tym jednak nie ustanę.

Grzbiet pocieram

Lewy, prawy,

łączę palce

dla zabawy.

Kciukiem kręcę,

nadgarstkami

i gilgoczę opuszkami

środek dłoni lewy, prawy.

„Woda, mydło i ręcznik” – zabawa ruchowa.

Dorosły prosi dziecko, aby zapamiętało, co oznaczają następujące hasła:

Woda – podskoki

Mydło – położenie się na podłodze

Ręcznik – turlanie się po podłodze.

Dziecko zapamiętuje hasła i przypisane im czynności, a następnie je wykonuje zgodnie z tym, co mówi dorosły. Dorosły powinien zmieniać kolejność haseł.

„Popatrz i ułóż” – praca z obrazkami.

Dorosły wycina poniższe obrazki, miesza je, a dziecko układa je we właściwej kolejności ukazującej etapy mycia rąk.

„Mydło lubi, kiedy woda jest gorąca” – zabawa badawcza.

Dorosły przygotowuje pojemnik z zimną wodą i pojemnik z bardzo ciepłą wodą, do każdego pojemnika wkłada mały kawałek mydła. Dziecko obserwuje proces rozpuszczania się mydła mieszając co jakiś czas łyżką w obu pojemnikach i wyciąga wniosek, że mydło lepiej, szybciej rozpuszcza się w ciepłej wodzie.

04.05.2020r.

Zabawa ortofoniczna w oparciu o wierszyk „Szur, szur, szur”.

Dziecko słucha wierszyka dwukrotnie. Przy drugim słuchaniu powtarza treść wiersza po dorosłym.

Wodę puszczam – kap, kap, kap.

Rączki myję – szur, szur, szur.

Mydłem pluskam – chlup, chlup, chlup.

I brud tonie - bul, bul, bul.

Następnie dorosły mówi wierszyk jeszcze raz prosząc, aby dziecko zapamiętało, jakie dźwięki są podczas puszczania wody, mycia rąk itd. Po zaprezentowaniu wierszyka, wypowiada jedynie dźwięki (odgłosy) występujące w wierszu, na przykład: kap, kap, kap, a dziecko przypomina, że tak robi kapiąca z kranu woda, bul bul bul – tonie brud itd.

„Łapson i mycie rąk” – opowiadanie

Dziecko słucha opowiadania, a następnie odpowiada na pytania.

Pies Łapson wszedł do swojego domu i powiedział:

— Będę miał dzisiaj gości…

W tej samej chwili z łazienki dobiegło go wołanie:

— Łapsonie!!! — Łapson nic. — Łaaaapsonie! Czy dorosłe czy dziecięce warto umyć dobrze ręce! — Przypominał mieszkający w łazience Mydłomen.

Łapson spojrzał na swoje łapki.

— Nie widzę brudu… — wyszeptał. Ale nie chciał kłócić się z przyjacielem, podszedł do zlewu, odkręcił kran, zamoczył dłonie i wytarł je w ręcznik. Było widać, że jest czymś przejęty. Spojrzał na Mydłomena stojącego na zlewie i zwierzył się:

— Wiesz, dziś będę miał gości i…

— Gości to ty już masz. Tylko nieproszonych. — Łapson rozejrzał się po łazience, nikogo nie było.

— Gdzie? — zapytał zdziwiony.

— Łap superlupę i sam zobacz! — Pod superlupą Łapson zobaczył swoje łapki zupełnie inaczej. Okazało się, że kręcą się na nich nieznane mu dotąd stworzonka o dziwnych kształtach. Łapson aż się wzdrygnął.

— To Bakteriaki, Wirusaki i Pasożytniaki! — fachowo wyjaśnił Mydłomen. — Oj, nieciekawe towarzystwo zaprosiłeś do domu — dodał szybko.

— Ale ja nikogo, nikogo nie… — zdziwionym głosem zaczął pies…

— Wystarczy, że czegoś dotkniesz… one hyc! I już są na twoich łapkach! — zauważył Mydomen.

— Nie chcę takich kolegów! — oświadczył Łapson i pokręcił głową.

— To łap mnie w łapki i myj, myj! — Mydłomen uśmiechnął się do przyjaciela. Podał mu pokaźną porcję piany. Łapson wziął mydło w łapki. Gdy pies mył dłonie, Mydłomen poprosił:

— A teraz daj mi działać: wewnątrz dłoni, na grzbietach, a także pomiędzy palcami!

Łapson stosował się do prośby kolegi i z wielką dokładnością pocierał namydlonymi łapkami. Myjąc środek, grzbiety i przestrzenie między palcami.

— Dobrze?

— Wspaniale — powiedział zadowolony Mydłomen. — Ale teraz spłucz pianę. I pamiętaj: jestem zawsze pod ręką!

Rozmowę przerwał dźwięk dzwonka do drzwi.

— To moi goście! Już są. — Pies pobiegł otworzyć drzwi. Do domu weszło rodzeństwo kotów: Pupik i Pupilka.

— Cieszę się, że już jesteście — przywitał się Łapson, i szybko dodał — Pokażę wam, gdzie możecie umyć ręce.

Pytania.

-Czy Łapson miał czyste ręce?

-Jak należy myć ręce?

-Kto odwiedził Łapsona?

Dorosły sprawdza, czy dziecko wie, kiedy należy myć ręce. Uświadamia dziecku, że nie tylko wtedy, kiedy są w widoczny sposób brudne, ale również po zabawie, po zabawie z domowym zwierzątkiem, po wyjściu z toalety , po powrocie do domu, przed i po posiłku.

„Czyste ręce” - zabawa ze śpiewem w parze.

Dorosły powtarza z dzieckiem dwa/ trzy razy poniższe słowa, a następnie śpiewa je na melodię piosenki „Panie Janie”. Dziecko próbuje śpiewać z dorosłym ilustrując tekst ruchem. Wyraz „mamo” można zastąpić wyrazem „tato” , „siostro”, „bracie” w zależności od tego z kim dziecko będzie w parze.

Czyste ręce, czyste ręce -pokazanie dłoni

Dzisiaj mam, dzisiaj mam.

Tobie, mamo, rączkę, -podanie jednej ręki

Tobie, mamo, rączkę, - podanie drugiej ręki

Teraz dam, teraz dam. –obracanie się w parze wkoło trzymając się za ręce

„Detektyw Łapson na tropie” – zabawa dydaktyczna.

Dorosły wycina karteczki z podanymi poniżej podobiznami Bakteriaków, Wirusiaków i Pasożytniaków, pokazuje je dziecku i wyjaśnia na czym będzie polegała zabawa. Dziecko zamyka oczy, dorosły chowa w różnych miejscach pokoju karteczki, prosi dziecko o otworzenie oczu i znalezienie karteczek. Podpowiada mówiąc „Ciepło”, gdy dziecko idzie we właściwym kierunku, albo „Zimno”, gdy dziecko jest daleko od miejsca ukrycia. Liczba wyciętych i schowanych podobizn zależy od dorosłego.

30.04.2020r.

materiały dla dzieci

29.04.2020r.

materiały dla dzieci

28.04.2020r.

„Dzielimy na sylaby” – ćwiczenie słuchowe.

Dziecko dzieli na sylaby wyrazy: „syrenka”, „herb”, „godło”, „flaga”, „hymn” licząc na palcach lub patyczkach, czy innych liczmanach, ile jest sylab w każdym wyrazie.

Dorosły wyjaśnia znaczenia słów : „godło” ( znak kraju. Każdy kraj ma inne godło. Godłem Polski jest Orzeł Biały w koronie ), „hymn” (pieśń związana z danym krajem, ważnymi dla niego wydarzeniami, ludźmi. Każdy kraj ma swój hymn. Hymnem Polski jest Mazurek Dąbrowskiego). Informuje też, że każdy kraj ma swoją flagę. Flaga naszego kraju jest biało-czerwona.

„Kim jesteś?” – wiersz E. Stadtmuller.

Dziecko słucha utworu i odpowiada na pytania.

-Czy wiesz, kim jesteś?

-To oczywiste!

-Co jest Ci bliskie?

-Znaki ojczyste.

Ojczyste barwy

-biało-czerwone,

ojczyste godło

-orzeł w koronie.

Ojczyste w hymnie

Mazurka dźwięki,

no i stolica

-miasto Syrenki.

I jeszcze Wisła,

co sobie płynie

raz po wyżynie,

raz po równinie,

i mija miasta

prześliczne takie.

Już wiesz, kim jesteś?

-Jestem Polakiem.

Pytania.

-Jakie są nasze barwy narodowe?

-Jak wygląda polskie godło?

-Jak się nazywa najdłuższa rzeka w Polsce?

-Kim jesteśmy, jeśli mieszkamy w Polsce?

„Mazurek Dąbrowskiego” – śpiew.

Dorosły przypomina z dzieckiem słowa pierwszej zwrotki hymnu, po czym wspólnie ją śpiewają zachowując prawidłową postawę.

Zabawa taneczna przy piosence „Jestem Polakiem” dostępnej na kanale You Tube: utwór Niezwykłe lekcje rytmiki - Jestem Polakiem..

Dziecko słucha piosenki i dowolnie się przy niej porusza.

„Godło Polski” – puzzle.

Dorosły wycina puzzle, a dziecko je układa. Podane są 2 wersje: łatwiejsza i trudniejsza.

27.04.2020r.

materiały dla dzieci cz 1

materiały dla dzieci cz 2

24.04.2020r.

Poranna gimnastyka.

Dorosły mówi wiersz, a dziecko wykonuje ćwiczenia w nim podane

Gimnastyka ważna sprawa,

Dla nas, dzieci, to zabawa.

Ręce w górę, ręce w bok,

Krok do przodu, przysiad, skok.

Teraz w górę trzy podskoki

Hop sa sa.

Potem szybkie skłony na boki

Raz i dwa.

W górę ręce, prosto nogi

Stań jak my.

I opuszczaj do podłogi

Raz, dwa, trzy.

„Wiosenny deszcz geometryczny” – zabawa dydaktyczna.

Pomoce: wycięte przez dorosłego figury geometryczne podane poniżej lub narysowane przez dorosłego, nagranie z dowolną piosenką.

Dorosły pokazuje figury i nazywa je, a dziecko zapamiętuje, powtarza. Następnie dziecko liczy, ile boków ma trójkąt, ile kwadrat, a ile prostokąt. Należy zwrócić uwagę dziecka na to, że kwadrat i prostokąt mają tyle samo boków, ale boki kwadratu są jednakowej długości, a prostokąta - nie, gdyż ma on dwa krótkie i dwa długie boki.

Dorosły rozsypuje nad głową dziecka wycięte figury, jak gdyby padał deszcz. Mówi, że potrzebny jest parasol i podnosi jedną z figur, np. koło, trzyma nad głową jak parasol i prosi, aby dziecko też znalazło dla siebie koło na parasol. Dziecko szuka koła, trzyma je nad głową i wspólnie z dorosłym tańczy przez chwilę przy dowolnej melodii / piosence. To samo należy powtórzyć z innymi figurami. Następnie dorosły prosi, aby dziecko przyniosło same kółka i układa je obok siebie na podłodze tak, aby tworzyły kałużę. Przechodzi w inne miejsce i prosi, aby dziecko przyniosło mu kwadraty, z których też układa kałużę. To samo robi z pozostałymi figurami. W ten sposób powstają podzbiory zbioru figur. Dziecko liczy, ile jest „kałuż” i przeskakuje przez nie. Na koniec dorosły miesza figury i wspólnie z dzieckiem zastanawia się, co z nich można ułożyć, po czym razem układają, np. dom, drzewo, budę dla psa, kwiatka itp.

„Figury małe i duże” – zabawa grafomotoryczna.

Dziecko na tacce z kaszą manną lub piaskiem próbuje narysować palcem poznane figury zgodnie z poleceniami dorosłego, np. „Narysuj małe kółko”, „Narysuj duży kwadrat”. Może też odrysowywać figury na kartonie.

„Piłka” – karta pracy.

Dziecko liczy, ile na piłce jest kół, a ile trójkątów, po czym trójkąty wylepia plasteliną, a koła kawałkami papieru kolorowego. Przestrzeń między nimi koloruje kredkami.

23.04.2020r.

Ćwiczenie ortofoniczne z wykorzystaniem wiersza „Dbamy o przyrodę” B. Szelągowskiej.

Dziecko słucha utworu, a przy powtórnym czytaniu przez dorosłego mówi powtarzający się fragment tekstu : Sia, sio, siu, sia, sio, si – jakie śliczne mamy dni!. Następnie dorosły czyta wiersz po raz trzeci, a dziecko ilustruje ruchem jego treść według własnych pomysłów.tekst wiersza

„Jak dbamy o przyrodę?” – quiz dydaktyczny.

Dziecko ocenia zdania wypowiadane przez dorosłego mówiąc „Tak” lub „Nie” zgodnie ze zdobytymi wiadomościami.

Proponowane zdania:

-Zwierzęta nie czują, kiedy im się dokucza.

- Żółte pojemniki na śmieci są na szklane rzeczy.

-Do niebieskich pojemników na śmieci wrzucamy papier.

- Zielone pojemniki na śmieci są na rzeczy plastikowe.

- Recykling to robienie nowych rzeczy z już niepotrzebnych i wyrzuconych.

-Rośliny nie potrzebują wody.

- Woda, którą pijemy powinna być czysta.

Nauka wierszyka „Kosz na śmieci” B. Szelągowskiej

Kosz się zawsze bardzo smuci,

gdy ktoś papier obok rzuci.

Pamiętają wszystkie dzieci,

By do kosza wrzucać śmieci!

„Ptak cudak z recyklingu” – praca plastyczno-konstrukcyjna.

Dziecko nakleja na rolkę po papierze toaletowym lub tekturowy talerzyk jednorazowy wycięte przez dorosłego pióra, oczy i dziób tworząc ptaka. ilustracja

22.04.2020r.

22.04 - Światowy Dzień Ziemi

Dorosły przypomina dziecku, że planeta, na której żyjemy nazywa się Ziemia. Ludzie, zwierzęta i rośliny mogą na niej żyć między innymi dzięki wodzie.

„Woda” – wiersz. Dziecko słucha utworu, a następnie odpowiada na pytania.

Paweł mył ręce

i nie zakręcił wody w łazience.

Kapie, kapie woda,

wody bardzo szkoda.

Nie można marnować wody!.

Można nią podlać kwiaty,

można napoić pieska,

wykąpie się w niej Tereska,

można zrobić pranie,

będzie czyste ubranie.

Wziąć można prysznic dla ochłody.

Nie wolno marnować wody!

Pytania.

-Do czego potrzebna jest woda?

-Jak oszczędzamy wodę? (zakręcamy kran, używamy tylko tyle, ile potrzebujemy)

„Woda, woda” – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dziecko pokazuje ruchem czynności, do wykonywania których potrzebna jest woda ( mycie rąk / twarzy, pranie, zmywanie, podlewanie).

„Czysta woda – brudna woda” – zabawa badawcza.

Do dwóch przezroczystych pojemników wlewamy wodę. Dziecko określa kolor i zapach czystej wody. Następnie do pojemników wlewamy trochę płynu do mycia naczyń, wrzucamy kawałek bibuły, do drugiego wlewamy trochę plakatowej farby, aby wodę w pojemnikach zabarwić i zanieczyścić. Mieszamy, a dziecko obserwuje, co się dzieje i stwierdza, że woda jest brudna. Wkładamy do pojemnika z zanieczyszczoną wodą liście kapusty pekińskiej i w ciągu dnia dziecko obserwuje, co się z liśćmi dzieje. Wniosek: nie wolno brudzić wody, ponieważ w takiej wodzie wszystko umiera. Dorosły podkreśla, że bez wody nie ma życia. Dlatego trzeba dbać o jej czystość i ją oszczędzać.

Ćwiczenia oddechowe z wykorzystaniem wody.

Należy przypomnieć, jak prawidłowo oddychamy: wdychamy powietrze nosem, a wydychamy ustami. Dziecko pokazuje prawidłowy oddech. Następnie w szklance z wodą dziecko robi za pomocą słomki fale dmuchając na jej powierzchnię oraz bąbelki zanurzając w niej słomkę i dmuchając. Można też przygotować płyn do puszczania baniek: 1 część dobrze pieniącego się płynu do mycia naczyń na 10 części ciepłej wody plus cukier. Na małą ilość płynu wystarczy wziąć łyżeczkę płynu do naczyń, dodać 10 łyżeczek ciepłej wody i pół łyżeczki cukru. Wymieszać, ponacinać słomkę do napojów z jednej strony i odgiąć nacięcia. Zestaw do puszczania baniek jest gotowy.

21.04.2020r.

„Śmieci” – zagadka B. Szelągowskiej. Dziecko rozwiązuje zagadkę.

O porządek trzeba dbać,

Wiedzą o tym także dzieci.

Do odpowiednich worków

Każdy wrzuca … (śmieci).

„Nie śmieć w lesie” – opowieść słowno-ruchowa według M. Ledwoń.

Pomoce: plastikowe butelki, szklana butelka lub słoik, papierowe kulki, obrazki z koszami (podane poniżej do wycięcia), pudełko lub inny pojemnik nadający się do celowania do niego.Dorosły przypomina z dzieckiem do jakich pojemników wyrzucamy opakowania szklane, plastikowe, a do jakich papier, po czym rozpoczyna opowieść, a dziecko ilustruje ją ruchem.Dzieci wybrały się na spacer do lasu (marsz po obwodzie koła). W lesie świetnie się bawiły, biegając (trucht po obwodzie koła), skacząc (podskoki obunóż do wnętrza i na zewnątrz koła) i hasając (przeskoki w miejscu, z nogi na nogę). Ale po skończonej zabawie zachowały się bardzo nieładnie – zostawiły w lesie wielką górę śmieci. Mieszkające tam zwierzęta spotkały się, naradziły i postanowiły: „Nie chcemy bałaganu w naszym domu!”, dlatego wzięły się za porządki. Sarenki przetoczyły szklane butelki i słoiki do pojemnika na szkło ( czworakowanie po dywanie, z toczeniem butelki lub słoika do obrazka z zielonym koszem). Wiewióreczki postanowiły współpracować przy sprzątaniu plastikowych butelek (dziecko ustawione przed dorosłym lub rodzeństwem podaje plastikowe butelki pomiędzy nogami lub nad głową, a gdy do niego wrócą zanosi do obrazka z żółtym koszem). Niedźwiedzie urządziły turniej w trafianiu do celu i wrzuciły wszystkie papierowe kulki do pojemnika na papier (zabawa rzutna – celowanie kulkami do pojemnika, przy którym umieszczamy obrazek z niebieskim koszem). Pamiętajcie jednak, że to była tylko bajka. Zwierzęta nie posprzątają bałaganu, który zostawicie w lesie. Dlatego zabierajcie swoje śmieci i sami je wyrzucajcie do odpowiednich pojemników.

„Duszki leśne” – piosenka dostępna na kanale You Tube w wykonaniu zespołu „Tęczowe nutki”.

Dziecko osłuchuje się z tekstem i melodią piosenki, uczy się jej refrenu, ilustruje wraz z dorosłym jej tekst ruchem.

Żyją w lesie małe duszki, (przykucnięcie)

Które czyszczą leśne dróżki. (naśladowanie zamiatania)

Mają miotły i szufelki (zaciskanie najpierw jednej, potem drugiej dłoni)

i do pracy zapał wielki.

Ref: Duszki, duszki, duszki leśne (maszerowanie w miejscu)

wstają rano bardzo wcześnie. ( przykucnięcie i powolne wstawanie)

I ziewając raz po raz, ( naśladowanie ziewania)

zaczynają sprzątać las. (naśladowanie zamiatania)

Piorą liście, myją szyszki (naśladowanie prania i mycia)

aż dokoła wszystko błyszczy. (pokazywanie rekami dookoła)

Muchomorom piorą groszki, ( pocieranie dłońmi o siebie)

bo te duszki to czyścioszki.

Ref: Duszki, duszki … (maszerowanie w miejscu)

Gdy ktoś czasem w lesie śmieci, (naśladowanie rzucania papierków)

zaraz duszek za nim leci. (bieg w miejscu)

Zaraz siada mu na ręce, (prawą dłoń kładziemy na lewej ręce)

grzecznie prosi : „Nie śmieć więcej!” ( palcem wskazującym poruszamy na boki)

Ref: Duszki, duszki… (maszerowanie w miejscu)

„Krasnoludek w buzi” – zabawa logopedyczna.

Dziecko słucha, obserwuje i naśladuje czynności dorosłego.

Pewnego dnia krasnoludek, który mieszka u każdego w buzi, robił wielkie porządki.

Najpierw umył dokładnie ściany (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni lewego, potem prawego policzka). Potem umył sufit (przesuwamy język po podniebieniu w przód i w tył). Podłoga też była brudna, więc umył ją bardzo dokładnie (opuszczony jak najniżej język myje dolne dziąsła). Okna też musiały zostać umyte. Najpierw umył ich stronę zewnętrzną, a potem od środka (język wędruje po stronie zewnętrznej, a potem wewnętrznej zębów). Potem umył schody w przedsionku (język przesuwa się w stronę dolnej wargi i wysuwa na brodę). Komin też musiał zostać wyczyszczony (język wysuwa się w kierunku wargi górnej i nosa). Kiedy spostrzegł z okna przechodzącą sąsiadkę, pomachał jej ściereczką (język wędruje z jednego kącika ust do drugiego). Na koniec wytrzepał dywan ( uderzane czubkiem języka najpierw kilka razy o górną, a potem dolną wargę). W ten sposób cały dom został wysprzątany i krasnoludek mógł odpocząć.

20.04.2020r.

„Smok Segregiusz” – opowiadanie E. Stadtmuller.

Dziecko słucha opowiadania, a następnie odpowiada na pytania związane z jego treścią.opowiadanie

Pytania.

-Co lubił robić smok Segregiusz?

-Co smuciło smoka?

-Jaki sen miał Olek?

-Dlaczego należy wyrzucać śmieci do kosza?

„Trudne słowa” – ćwiczenie językowe.

Dorosły wyjaśnia sposoby ochrony przyrody: segregacja, recykling.

Śmieci nie tylko należy wyrzucać do kosza, ale także przed wyrzuceniem segregować. Należy pokazać dziecku obrazek z koszami i wyjaśnić, co wyrzucamy do każdego z przedstawionych pojemników. Dziecko zapamiętuje kolory pojemników na śmieci i co się do nich wrzuca. Przypominamy dziecku, że to jest segregacja. Dziecko powtarza ten wyraz.

ilustracja

Recykling-robienie nowych rzeczy z tych, które są już niepotrzebne i wyrzucone. Dziecko powtarza wyraz „recykling”. Należy uświadomić dziecku, że zanim się coś wyrzuci należy pomyśleć, czy można to coś jeszcze wykorzystać, na przykład do zrobienia zabawki.

Zachęcam do obejrzenia na kanale You Tube „Recykling dla dzieci / Przygody Rozi / bajki po polsku.

Dorosły wyjaśnia dziecku, co się dzieje z posegregowanymi śmieciami.

„Co możemy zrobić ze starej gazety?” – zabawa twórcza.

Dorosły wspólnie z dzieckiem zastanawia się, do czego można wykorzystać starą gazetę i wspólnie wykonują, na przykład:

- lunetę (rolują gazetę), przez którą oglądają otoczenie,

- czapkę ( dziecko składa swój arkusz gazety naśladując dorosłego, który pomaga dziecku na każdym etapie: złożenie prostokątnej kartki na pół i jeszcze raz na pół, odwrócenie linii złożenia do góry, złożenie górnych rogów z obu stron do linii środka, zagięcie dolnej części ku górze, odwrócenie kartki i ponowne zagięcie dolnej części ku górze, zagięcie rogów),

- tworzenie kulek do podrzucania i chwytania, czy też rzucania do celu,

-tworzenie kałuż – rozkładamy arkusze gazety ( kałuże), przez które dziecko przeskakuje.

17.04.2020r.

„Ptaszki” – zabawa paluszkowa z wykorzystaniem rymowanki K. Sąsiadka.

Dorosły mówi i pokazuje, a dziecko naśladuje.zabawa

„Bocian i kukułka” – informacje o ptakach.

Dorosły prosi, aby dziecko wskazało wśród ptaków zamieszczonych w materiale na dzień 14.04.2020 kukułkę i bociana, a następnie podaje poniższe informacje na ich temat.

Bociany nie lubią jeść żab. Jedzą je w ostateczności, gdy wokół trudno o inny pokarm. Natomiast chętnie jedzą owady, dżdżownice, cienkie węże, małe ryby i gryzonie.

Kukułki nie budują gniazd i nie wysiadują jaj. Podrzucają swoje jajka do gniazd innych ptaków. Żywią się owadami, głównie motylami i chrząszczami.

„Kukułka podrzuca jajka” – zabawa matematyczna.

Należy wyciąć z kartonu 7 jajek. Na podłodze dorosły kładzie 2 arkusze gazety –gniazda wróbelka. Dorosły jest kukułką, a dziecko – wróbelkiem. „Wróbelek” ma w jednym gnieździe jedno jajko, a w drugim dwa. Liczy je i zapamiętuje, ile jajek jest w poszczególnych gniazdach. Na hasło: „Wróbelek fruwa!” dziecko porusza się w różnych kierunkach machając rękami – fruwa, a dorosły w tym czasie dokłada do pierwszego gniazda 2 jajka. Na hasło „Do gniazda!” – „wróbelek” wraca i sprawdza, czy coś się w gniazdach zmieniło. Dorosły pyta, ile było jajek w pierwszym gnieździe i prosi, aby dziecko sprawdziło , ile jest teraz. Dziecko liczy i stwierdza, że są 3 jajka, a więc jest ich więcej. Następnie dorosły prosi o przypomnienie, ile jajek było w drugim gnieździe i sprawdzenie, ile jest teraz. Dziecko liczy i stwierdza, że nic się nie zmieniło, nadal są 2 jajka. „Wróbelek” zapamiętuje, ile jajek jest teraz w poszczególnych gniazdach. Zabawa zostaje powtórzona, przy czym podczas „lotu wróbelka” dorosły dokłada 2 jajka do drugiego gniazda. Na hasło: „Do gniazda!” „wróbelek” wraca i sprawdza, co się zmieniło w gniazdach.

Ćwiczenie ortofoniczne z wykorzystaniem wiersza „Ptasie trele” B. Szelągowskiej.

Dorosły prezentuje wiersz i pyta dziecko: Co robiły ptaki?. Po uzyskaniu odpowiedzi, powtarza wiersz, a dziecko mówi fragment jego tekstu: Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi! Jakie piękne dni!

Znów nastała wiosna!

Ptaki nadlatują.

A co będą robić?

Gniazda pobudują.

Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

Jakie piękne dni!

Na drzewach wysoko

albo w trawie – nisko.

Tak, by do swych piskląt

zawsze miały blisko.

Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

Jakie piękne dni!

Gdy skończą budować,

jajeczka w nich złożą.

By było im ciepło

na nich się położą.

Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

Jakie piękne dni!

Wykluły się wreszcie

z jajeczek pisklęta

i każdy maluszek

te trele pamięta.

Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

Jakie piękne dni!

Karta pracy

16.04.2020 Dzień Ochrony Słoni

Dorosły wyjaśnia dziecku, że niektóre zwierzęta są pod ochroną. To oznacza, że nie wolno ich zabijać, ranić, niszczyć ich domów. Zwierzętami chronionymi są między innymi słonie.

Ciekawostki.

Słonie są najcięższymi ze wszystkich zwierząt. Potrafią płakać, śmiać się i bawić. Młode słonie ssą trąbę, tak jak małe dzieci smoczki. Jedzą liście, trawę, korę drzew i owoce. Ich trąby służą do oddychania, picia, wąchania, kąpieli oraz zbierania pożywienia. Odstrasza je kolor czerwony i boją się pszczół.

Zachęcam do obejrzenia na kanale You Tube filmu edukacyjnego „Słonie – encyklopedia zwierząt dla dzieci / filmy edukacyjne po polsku”.

„Słoń na wycieczce” K. Knopik – masażyk.

Dziecko siada na podłodze, a dorosły za nim. Dorosły mówi tekst i wykonuje na plecach dziecka podane czynności.

Szedł sobie słoń na wycieczkę, (z wyczuciem naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni)
z tyłu na plecach miał teczkę, (rysujemy palcem prostokąt)
nos długi – trąbę słoniową (rysujemy trąbę)
i kiwał na boki głową. (ujmujemy ciało dziecka i lekko kołyszemy na boki)
Wolno szedł słonik, szurając nogami jak wielkie kloce. (naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni)
Tak ociężale jak… słonie (naciskając dłońmi na przemian, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry)
szedł sobie wolniutko po drodze.

„Parada słoni” – zabawa z wykorzystaniem kartonowych słoni zakładanych na palec.

Podane pod wierszykiem słonie należy wyciąć (jeden dla dorosłego i jeden dla dziecka), dziecko je koloruje, a dorosły wycina kółko znajdujące się w miejscu trąby. Dziecko i dorosły wkładają palec wskazujący w kółko w swoim słoniu tworząc w ten sposób jego trąbę i wykonują określone ruchy stosownie do tekstu wierszyka. Wierszyk można oczywiście ilustrować ruchem bez konieczności wycinania słoni. Wtedy dorosły i dziecko pełnią role słoni.

„Słoń potężny, słoń wspaniały”

Słoń potężny, słoń wspaniały, - poruszanie słoniami

zna go dobrze świat już cały.

Gdy dwa słonie się spotkają, - zbliżenie do siebie słoni

uszami się dotykają. –zetknięcie słoni uszami

Słoń potężny, słoń wspaniały, - poruszanie słoniami

zna go dobrze świat już cały.

Gdy słonica spotka słonia, - zbliżenie do siebie słoni

w trąbę wnet całuje on ją. – zetknięcie się palcami wskazującymi (trąbami)

Słoń potężny, słoń wspaniały, - poruszanie słoniami

zna go dobrze świat już cały.

Gdy idą w parze słonie dwa, - poruszanie do przodu słoniami umieszczonymi obok siebie

trąby splatają się jak węże dwa. – splecenie palców wskazujących

Słoń potężny, słoń wspaniały, - poruszanie słoniami

zna go dobrze świat już cały.

Zawsze kiedy go spotykam,

to na drzemkę szybko znika. – położenie słoni

Ale kiedy się już zbudzi, - podniesienie słoni

trąbę wznosi, straszy ludzi - podniesienie wskazującego palca

i uszami się wachluje, - dotykanie uszu słonia, poruszanie nimi

ryczy głośno, przytupuje. – poruszanie słoniami (góra – dół) jak podczas tupania

Słoń potężny, słoń wspaniały, - poruszanie słoniami

zna go dobrze świat już cały.

Z innymi tańczy zamaszyście, - naśladowanie tańczenia

słoniowe tango oczywiście.

15.04.2020r.

„Ptaki” – ćwiczenie słuchu fonematycznego.

Dorosły wymienia nazwy ptaków poznanych przez dziecko poprzedniego dnia, a dziecko dzieli je na sylaby. Następnie dorosły mówi nazwy ptaków sylabami, a dziecko próbuje podać całą nazwę (np. dorosły: bo – cian, dziecko : bocian).

„Zielona wiosna” – piosenka ( dostępna na kanale You Tube ).

Dziecko osłuchuje się z piosenką, przy pomocy dorosłego ilustruje ją ruchem, a następnie odpowiada na pytania związane z jej tekstem. Proponuję, aby każdego dnia dziecko uczyło się po jednej zwrotce piosenki.

Nad brzegiem rzeki żabki siedziały dziecko przykuca

I coś do ucha sobie szeptały: przykłada dłoń do ucha

Kum kum, kum kum, naśladuje głos żaby

Kum, kum, kum, kum, kum,

Kum, kum, kum, kum.

Przyleciał bociek, usiadł na płocie dziecko biegnie machając rękami i przykuca

i do drugiego boćka klekoce: wyciąga ręce przed siebie tworząc dziób

Kle kle, kle kle, naśladuje głos bociana poruszając rękami jak ptak dziobem

Kle, kle, kle, kle, kle.

Kle, kle, kle, kle,

Kle, kle, kle, kle.

Wszystko usłyszał mały wróbelek dziecko przykuca

i przetłumaczył na ptasie trele: porusza kciukiem i palcem wskazującym jak dziobem

Ćwir ćwir, ćwir ćwir, naśladuje głos wróbla

Ćwir, ćwir, ćwir, ćwir, ćwir.

Ćwir, ćwir, ćwir, ćwir,

Ćwir, ćwir, ćwir, ćwir.

Wiosna, wiosna, znów przyszła wiosna. chodzi pokazując dookoła raz lewą, raz prawą ręką

Wiosna, wiosna jest wśród nas.

Pytania do piosenki.

-Kto szeptał sobie na ucho?

-Ile było bocianów?

-Czy wróbelek był mały, czy duży?

-Jaką porę roku mamy teraz?

Zabawa ruchowa „Bocian i żabka”.

Dorosły zapoznaje dziecko z zasadami zabawy. Dziecko – żabka skacze po wyznaczonym obszarze dywanu (łące), a dorosły – bocian stoi z daleka od tego miejsca. Na hasło dorosłego: „Uwaga! Bocian idzie!” – dziecko zatrzymuje się i nie porusza się dopóki „bocian” nie odejdzie. W tym czasie dorosły zbliża się do dziecka i obserwuje, czy jest nieruchome. Jeśli „żabka” się poruszy, „bocian” ją łapie i zabawa się kończy.

„Co ptaki robią wiosną?” – praca z obrazkami.

Dziecko patrząc na obrazki opowiada, co ptaki robią na każdym z nich.

14.04.2020r.

„Ptaki” – ćwiczenie usprawniające język, wargi i żuchwę.

Dorosły pokazuje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, a dziecko go naśladuje. Podczas wykonywania ćwiczeń może obserwować się w lusterku.

Fruwający ptak – dziecko dotyka czubkiem języka za górnymi i za dolnymi zębami, tak jak ptak, który siada na gałęzi drzewa i na ziemi.

Dziobek ptaka – dziecko wypycha wargi do przodu i , na zmianę, zamyka je i otwiera.

Wysiadywanie jaj – dziecko umieszcza język za górnymi zębami i nie rusza nim przez 30 sekund.

Budujemy gniazdko – dziecko przesuwa język po dolnej i górnej wardze od zewnętrznej strony ust, a następnie ląduje w gnieździe umieszczając język przy górnych dziąsłach.

Dzięcioł – czubkiem języka należy uderzać za górnymi zębami.

„Powrót bociana” – opowiadanie A. Widzowskiej.

Dziecko słucha opowiadania, do którego ilustracja jest zamieszczona poniżej, a następnie odpowiada na pytania z nim związane.

Olek pojechał na kilka dni do babci i dziadka. Pogoda była piękna, a w powietrzu czuło się zapach wiosny. Nadchodził czas powrotu ptaków, które odleciały do ciepłych krajów.

-Widzisz, co jest na dachu stodoły u sąsiada? – zapytał dziadek.

-Jakieś gałęzie. Dlaczego są tak wysoko? – zapytał chłopiec.

-To jest gniazdo bociana.

-Dziadku, tam nikogo nie ma.

-Jego mieszkańcy są na pewno teraz na łące i szukają pożywienia.

-Szkoda, że nie mamy wysokiej drabiny. Ja by tam wszedł – powiedział chłopiec.

-Mogłyby się nas wystraszyć i opuścić gniazdo. Nie wolno przeszkadzać ptakom.

- Nie widać ani jednego bociana. Może zostały w Afryce?

-Z pewnością wróciły. Wkrótce z jajek wyklują się małe bocianiątka. A może nawet już się wykluły.

-I one też kiedyś odlecą?

-Tak, kiedy trochę podrosną i nabiorą sił.

-Ja bym tak nie umiał, chociaż już urosłem – stwierdził Olek.

-Ja też nie – odparł ze śmiechem dziadek. – Brakuje nam skrzydeł.

- I dziobów – dodał chłopiec.

Po drodze dziadek opowiadał Olkowi o ptakach, które odlatują przed nastaniem zimy , i wymienił czajki, jerzyki, słowiki, szpaki, skowronki, żurawie, jaskółki i bociany.

-Jerzyki? – zdziwił się chłopiec. – Przecież jeże nie latają!

-Jerzyki to gatunek ptaków. Tylko nazwa jest podobna, choć inaczej się ją zapisuje.

Nagle nad ich głowami przeleciał bocian, a potem drugi. Wylądowały prosto w gnieździe.

- Miałeś rację, dziadku! – zachwycił się Olek. – Już są. Skąd wiedziałeś?

- Wczoraj słyszałem ich klekotanie: kle, kle, kle.

-Kle, kle, kle! – powtórzył Olek.

Po powrocie do domu, babcia poczęstowała ich pyszną szarlotką, a kiedy usłyszała historię o bocianach, od razu znalazła kolorową książkę i przeczytała Olkowi wierszyk:

Kle, kle klekotaniem zbudził bociek

całe gniazdo swoich pociech.

Kle, kle, dzwoni w ptasich główkach

niczym głośna ciężarówka!

-Znowu tatko tak klekoce,

że zarywa boćkom noce?

Czemu tatuś nasz kochany

taki dziś rozklekotany?

Bocian skrzydłem dziób zasłania,

sen miał nie do wytrzymania!

-Ach, obudźcie mnie już, błagam,

bo was chciała połknąć żaba!

Pytania. W przypadku problemów z odpowiedzią należy przeczytać ponownie odpowiedni fragment opowiadania.

-Dokąd pojechał Olek?

-Gdzie miał swoje gniazdo bocian?

-W jaki sposób przychodzą na świat małe bociany?

-Po czym dziadek poznał, że przyleciały bociany?

-Jakie ptaki odlatują na zimę do ciepłych krajów i wiosną wracają do naszego kraju?

„Którego ptaka brakuje?”- ćwiczenie spostrzegawczości i pamięci.

Dorosły pokazuje dziecku podane poniżej obrazki z ptakami ( bocianem, jaskółką, skowronkiem, kukułką), nazywa je i powtarza z dzieckiem. Następnie dziecko samodzielnie nazywa ptaka wskazanego przez dorosłego.Dorosły prosi dziecko o zamknięcie oczu, chowa lub zasłania jednego z ptaków, prosi dziecko o otworzenie oczu i powiedzenie, który ptak zniknął.

„Bocianie gniazdo” – zabawa plastyczna.

Dorosły pokazuje dziecku jak ciąć gazetę na paski i dziecko samodzielnie lub przy pomocy dorosłego tnie paski. Paski przecinamy na dwie lub trzy części. Na kartonie ( najlepiej kolorowym) smarujemy klejem tworząc dość duże koło i na niego dziecko przykleja paski gazety w różne strony tak, aby powstało gniazdo.

Następnie z prostokątnego paska kartonu dziecko tworzy obręcz sklejając ze sobą brzegi paska. Dokleja wycięte przez dorosłego oczy i dziób ( czerwony trójkąt złożony na pół i zagięty na około pół centymetra na szerszym końcu, który będzie doklejany do obręczy) według wskazówek dorosłego. Oczy i trójkątny dziób nie muszą być z kolorowego papieru. Mogą być wycięte przez dorosłego z kartonu i pokolorowane przez dziecko. Po wykonaniu opaski, dziecko umieszcza bociana w gnieździe.

10.04.2020r.

„Zanosimy jajka do koszyczka” – zabawa zręcznościowa.

Dziecko układa niewielkie ugotowane na twardo jajko na łyżce i z miejsca wyznaczonego przez dorosłego zanosi je do koszyczka ustawionego, np. na stole, starając się, aby nie upadło

„Poznajemy budowę jajka” – zabawa badawcza.

Dorosły kładzie przed dzieckiem sparzone surowe jajko i ugotowane jajko. Pyta, które jajko według dziecka jest ugotowane, a które nie. Następnie pokazuje dziecku, jak można to sprawdzić (ugotowane na twardo jajko wprawione w ruch na płaskiej powierzchni powinno się obracać wokół własnej osi). Dorosły rozbija do miseczek surowe jajko (osobno żółtko, osobno białko ), a ugotowane obiera z pomocą dziecko. Następnie dorosły kroi na pół ugotowane jajko, a dziecko porównuje wygląd obu jajek. Dorosły zapoznaje dziecko z poszczególnymi częściami jajka: skorupka, białko, żółtko.

„Pisklę w skorupce” – opowieść słowno-ruchowa według K. Tomiak – Zaremby.

Dziecko słucha opowiadania dorosłego i ilustruje je ruchem. Można zaprosić do zabawy rodzeństwo dziecka

Małe pisklę leżało zwinięte w ciemnej i małej skorupce jajka (leżenie na plecach, obejmowanie dłońmi kolan i przyciąganie ich do brody). Czuło, że jest mu coraz ciaśniej i że koniecznie musi wydostać się na zewnątrz. Zaczęło poruszać delikatnie skrzydłami i nogami, aby uwolnić się z niewygodnej i ciasnej skorupki (rytmiczne poruszanie rękami i nogami w powietrzu). Wreszcie się udało! Pisklę wstało, rozprostowałonóżki i rozpostarło szeroko swoje małe skrzydełka (rozprostowywanie

rąk i nóg). Otrzepało ze swoich delikatnych piórek resztki skorupek i rozejrzało się dookoła (rozglądanie się w prawo i w lewo). Małe pisklę zrobiło kilka kroków, chwiejąc się niepewnie na nogach (wolne poruszanie się na nogach zgiętych w kolanach i machanie ugiętymi w łokciach rękoma). Nagle poczuło dziwny uścisk w brzuchu, było bardzo głodne. Schyliło więc głowę i zaczęło dziobem wyjadać ziarna, które leżały wokół niego (w siadzie klęcznym, ręce z tyłu, poruszanie głową do góry i na dół). Kiedy pisklę zaspokoiło głód, pewniejszym już krokiem ruszyło przed siebie. Ponownie rozejrzało się dookoła i zobaczyło wokół siebie takie same jak on żółciutkie kurczątka. Gromadka piskląt cichutko piszczała (ciche wydawanie odgłosów: pi, pi, pi). Wszystkie zaczęły biegać dookoła, machając przy tym radośnie skrzydełkami (poruszanie się w różnych kierunkach, machanie ugiętymi w łokciach ramionami). Przyszła mama kwoka. Kurczątka ustawiły się za nią jedno za drugim (ustawienie w rzędzie za dorosłym). Mama zaprowadziła swoje maluchy do kurnika (przemieszczanie się za dorosłym). Wspólna zabawa bardzo je zmęczyła, położyły się więc wygodnie obok siebie i zasnęły (dziecko kładzie się i zamyka oczy).

Propozycje zabaw wielkanocnych.

„Toczenie jajek”

Dorosły i dziecko ( jeśli jest rodzeństwo, to tylko dzieci) mają czekoladowe jajeczka i z wyznaczonego miejsca turlają je sprawdzając, czyje najdalej się zatrzyma. Nie wolno rzucać.

„Rzucanie pisanek”

Dorosły i dziecko stoją blisko siebie. Dziecko rzuca do dorosłego czekoladowe jajeczko lub coś, co umownie będzie pisanką. Jeśli dorosły złapie, dziecko robi krok do tyłu. Następnie dorosły rzuca do dziecka i jeśli ono złapie, to także robi krok do tyłu. W ten sposób zwiększa się odległość i jest coraz trudniej złapać. Zabawa trwa dopóki „pisanka” nie upadnie na podłogę.

„Po omacku”

Dorosły układa na podłodze z kartonowych pisanek trasę dla dziecka. Dziecko zapamiętuje ją, a następnie próbuje przejść ją z zamkniętymi oczami. Nie wolno nadepnąć pisanki. Na końcu trasy powinna czekać na dziecko niespodzianka ( np. odznaka ).

„Jajko do koła”

Dorosły tworzy na podłodze ze sznurka / wstążki koło, w środku którego umieszcza coś dla dziecka ( np. cukierka, książeczkę itp.). Dziecko otrzymuje czekoladowe jajeczko i staje w wyznaczonej odległości od koła. Puszcza jajko tak, aby turlając się znalazło się w kole. Jeśli się to uda, dostaje to, co jest w kole. Jeśli nie – dajemy jeszcze jedną lub dwie szansy, ale cały czas dziecko stoi w tym samym miejscu.

Dorosły może najpierw pokazać dziecku na czym polega zadanie.

Życzę wszystkim przyjemnej zabawy oraz zdrowych i radosnych Świąt Wielkanocnych.

09.04.2020r.

„W koszyczku wielkanocnym” – zabawa klasyfikacyjna.

Dziecko prowadzi liniami do koszyczka lub tylko wymienia to, co powinno się w nim znaleźć. Pozostawia jedynie żółty ser. Następnie dzieli na sylaby nazwy tego, co umieściło

w koszyczku.

„Skąd mamy ser?” – wiersz. Dziecko słucha wiersza i odpowiada na tytułowe pytanie.

Jajeczka od kurek mamy,

na Wielkanoc w pisanki je zmieniamy.

Od krówki zaś mleko białe,

z niego robimy serki doskonałe.

Czy do koszyczka wielkanocnego

serki wkładamy?

-Nie. Jednak ze smakiem je często zjadamy.

„Skąd się biorą dziury w serze?” – program edukacyjny.

Proszę o obejrzenie programu edukacyjnego, do którego link jest zamieszczony na stronie internetowej przedszkola.

„Żółty serek” – zabawa plastyczna.

W zabawie można wykorzystać poniższy rysunek lub samemu narysować dla dziecka kawałek żółtego sera. Zadaniem dziecka jest stemplowanie sera palcem maczanym w żółtej farbie tak, aby cały ser był żółty. Po wyschnięciu zaś farby, dziecko wykonuje w „serze” ołówkiem / kredką dziurki.

08.04.2020r.

„Świąteczny mazurek” – opowiadanie logopedyczne.

Dorosły czyta i wykonuje ćwiczenia artykulacyjne, a dziecko go naśladuje.

Aby upiec mazurek, potrzebujemy mąki (wymawianie: puch, puch, puch). Do mąki dodajemy wody (wymawianie: gul, gul, gul). Następnie wlewamy niewielką ilość oleju (wymawianie: plumm, plumm, plumm). Do pozostałych składników wbijamyjajka (kląskanie). Aby mazurek był słodki, dodajemy trochęcukru (długie wymawianie głoski „ccc”). Zgarniamy wszystkieskładniki („czesanie” warg zębami). Dokładnie wszystko zesobą mieszamy (nabranie powietrza w usta i wypychanie raz

z jednej, raz z drugiej strony). Następnie całość zagniatamy (pocieranie wargami o siebie – jak przy rozsmarowywaniu pomadki). Gotowe ciasto możemy włożyć do piekarnika (układanie języka na kształt łopatki, a następnie chowanie go do buzi).

W czasie, kiedy ciasto się piecze, ucieramy polewę mikserem (parskanie). Po chwili gotowy mazurek wyciągamy z piekarnika (układanie języka w łopatkę i wysuwanie go

z buzi). Ozdabiamy mazurek polewą (przesuwanie językiem na prawo i lewo przy otwartych ustach). Kroimy kawałek i zesmakiem zajadamy (mlaskanie).

„Świąteczny koszyczek” – ćwiczenie logicznego myślenia.

Dziecko układa obrazki z koszyczkiem w odpowiedniej kolejności zgodnie z ilością przybywających w nim elementów mówiąc, co nowego pojawiło się w każdym następnym koszyczku. W przypadku braku możliwości wydrukowania obrazków, dziecko pokazuje kolejność ułożenia koszyczków.

„Od najmniejszego do największego” – ćwiczenia na kartach pracy.

W przypadku braku możliwości wykonania poniższych kart pracy można wykorzystać do ćwiczeń określania wielkości przez dziecko jego zróżnicowane wielkościowo zabawki.

Ponadto można poprosić dziecko o narysowanie tego, co umie ( kółka, słoneczka ) różnicując wielkość rysowanych elementów, czyli : małe, większe i największe.

07.04.2020r.

„Zwierzęta z wielkanocnego koszyczka” – zabawa ortofoniczno - ruchowa.

Dzieci naśladują zwierzęta wymieniane przez dorosłego:

-kurczątko – chodzą w przysiadzie mówiąc: pi, pi, pi;

-baranek – chodzą na czworakach mówiąc: bee, bee, bee;

-królik – podskakują mówiąc: hopsa, hopsa, hopsasa.

Po zabawie dzieci słuchają na kanale You Tube piosenki „Hopla, hopla” Śpiewających Brzdący, określają jej nastrój i tempo, uczą się słów całej piosenki lub tylko refrenu i ilustrują je ruchem.

Ref: Hopla, hopla, raz i dwa, - podskoki w miejscu, liczenie na palcach

Skacze zając hopsasa! / x 4 - podskoki przed siebie lub po kole

Wskoczył zając do kurnika, - skok do przodu
     zebrał jajka do koszyka.                    – naśladowanie zbierania
    Z nich pisanki zrobił sam                   - ręce przed siebie, udawanie pokazywania pisanek
    i w ogródku schował nam.                  – chodzenie i chowanie w różnych miejscach pisanek

Ref: Hopla, hopla, raz i dwa -podskoki w miejscu, liczenie na palcach
skacze zając hopsasa! / x 4 -podskoki przed siebie lub po kole

Już pisanki znaleźliśmy, - chodzenie, schylanie się i „podnoszenie pisanek”
    były w trawie i wśród liści.
    Ozdobimy nimi dom,                         -pokazywanie rękami dookoła siebie
     bo pisanki po to są.

Ref: Hopla, hopla, raz i dwa -podskoki w miejscu, liczenie na palcach
skacze zając hopsasa! / x 4 -podskoki przed siebie lub po kole

„Pisanki” – lepienie z masy solnej.

Dorosły przygotowuje masę solną według następującego przepisu (można zmniejszyć o połowę w celu uzyskania mniejszej ilości masy):

2 szklanki mąki pszennej

1 szklanka mąki ziemniaczanej

1 szklanka soli

Woda (tyle, ile masa zawrze, nie może być rzadka, więc dolewamy stopniowo)

Wszystkie składniki mieszamy ze sobą i wyrabiamy ręką masę, a następnie lepimy z dzieckiem jajka. Po wyschnięciu masy, dziecko maluje jajka farbami.

Jeśli to możliwe, proszę o zdjęcia prac dzieci.

Po zrobieniu pisanek, możemy jeszcze zaproponować dzieciom wykonanie ćwiczenia na spostrzegawczość „Zajączek z pisanką”.

06.04.2020r.

Dziecko słucha wiersza ilustrowanego obrazkami, a następnie odpowiada na pytania związane z jego treścią.

„Wielkanoc” A. Widzowska

-Kurko, proszę znieś jajeczka,

śnieżnobiałe lub brązowe,

ja z nich zrobię na Wielkanoc

cud-pisanki kolorowe.

Do koszyczka je powkładam,

z chlebkiem, babką lukrowaną,

potem pójdę je poświęcić

z bratem, siostrą, tatą, mamą

Przy śniadaniu wielkanocnym

podzielimy się święconką

i buziaka dam mamusi,

zajączkowi i kurczątkom.

„Śmigus-Dyngus” - ktoś zawoła,

tatę wodą popryskamy,

mama będzie zmokłą kurką,

bo to poniedziałek lany!

Pytania.

Z czego robi się pisanki?
Co wkładamy do koszyczka wielkanocnego?
Co robimy w lany poniedziałek?

Prezentacja koszyczka wielkanocnego.

Dorosły nazywa z dzieckiem zawartość koszyczka i wyjaśnia w przystępny, zrozumiały dla dziecka sposób symbolikę jego zawartości.

ilustracja

Chleb symbolizuje ciało Chrystusa. Wkładamy go do koszyczka, aby zapewnić sobie dobrobyt i pomyślność.

Jajka są symbolem nowego rodzącego się życia.

Wędlina jest symbolem dostatku, bogactwa i dobrobytu.

Sól i pieprz symbolizują oczyszczenie, prostotę i prawdę.

Baranek jest symbolem Chrystusa – Baranka Bożego, który zwyciężył śmierć. Wkładana do koszyczka figurka baranka jest najczęściej z cukru lub czekolady.

„Wielkanocny koszyczek” – karta pracy.

Dziecko rysuje po śladzie koszyczek, koloruje go, wkleja do niego wycięte przez dorosłego poniżej podane elementy.

03.04.2020r.

„Nasiona” – zabawa dydaktyczna ucząca klasyfikowania i porównywania liczebności.

Pomoce: 4 nasiona grochu, 3 nasiona fasoli, 5 nasion słonecznika (ziarna). Jeżeli brak naturalnych nasion, można ulepić je dla dziecka z plasteliny lub narysować i wyciąć.

Dziecko ma przed sobą pomieszane nasiona. Dorosły nazywa je, a dziecko zapamiętuje. Następnie dorosły pyta jak można podzielić nasiona, które nasiona powinny być razem. W razie potrzeby podpowiada, że razem kładziemy te, które wyglądają tak samo, są tego samego rodzaju. Dziecko powinno ułożyć trzy grupy. Następnie dorosły proponuje sprawdzenie, czy więcej jest nasion grochu, czy fasoli poprzez ustawienie ich w pary. Przypomina dziecku, że para to 2 elementy. Dziecko ustawiając w pary wymienione nasiona stwierdza, że więcej jest grochu, a mniej fasoli. Następnie dorosły prosi o sprawdzenie, czy więcej jest grochu, czy słonecznika. Dziecko tworzy pary wymienionych nasion i stwierdza, że więcej jest słonecznika, a mniej grochu. Następnie dorosły miesza wszystkie nasiona i prosi dziecko o ułożenie z nich dowolnej kompozycji, np. kwiatka, słoneczka, chmurki itp. W razie potrzeby można dołożyć nasion.

„Zielony ogródek” -założenie hodowli cebuli i fasoli. O ile to możliwe proszę wykonać dwa lub trzy zdjęcia z zakładania zielonego ogródka i przesłać je do mnie.

Pomoce: doniczka, ziemia, słoik z wodą, gaza, gumka recepturka, cebula, 2 fasole, konewka lub garnuszek z wodą.

Dorosły proponuje założenie maleńkiego ogródka, w którym tak jak w prawdziwym wiosennym ogrodzie będzie wkrótce dużo koloru zielonego. Dziecko wykonuje polecenia dorosłego: wsypuje ziemię do doniczki, umieszcza w niej cebulę na odpowiednią głębokość i podlewa. Następnie dorosły przykrywa słoik z wodą gazą i zabezpiecza gumką. Dziecko lekko przyciska gazę do wody, aby była wilgotna i układa na niej fasole. Dorosły informuje, że codziennie będą obserwować, czy nie trzeba podlać / uzupełnić wodę (rośliny potrzebują ciepła i wody ) oraz jakie zmiany zachodzą w domowym ogródku.

Zapoznanie dziecka z wierszem „Zabawa w zielone” A. Kornackiej.

„Mamusiu, zieloną kredkę mam,

ale nie potrafię rysować sam.

Co narysować, nie mam zielonego pojęcia.

Chyba poszukam innego zajęcia”.

„Może być choćby trawa…

A w tej trawie żaba

i jeszcze polny konik”.

„Dobrze! I jeszcze balonik!”.

„A może czterolistna koniczyna?”.

„Tak! I wysoka roślina!

Może być też groch zielony

i jeszcze ogórek kiszony.

O rany, tyle zielonych rzeczy dookoła,

czy narysować wszystkie zdołam?”.

Dorosły prosi dziecko o wyszukanie zielonych przedmiotów w domu, a następnie zaprasza do wykonania karty pracy.

02.04.2020r.

Zagadka.

Mogą rosnąć w ogrodzie, na działce lub na łące.

Są bardzo kolorowe i pięknie pachnące. (kwiaty)

„Wiosenne kwiaty” – praca z obrazkami.

Dorosły pokazuje po kolei kwiaty i nazywa je, a dziecko zapamiętuje. Następnie dziecko próbuje określić czym się różnią poznane kwiaty (np. kolorami, liśćmi, płatkami). Zabawa mająca na celu zapamiętanie kwiatów: dorosły prosi, aby dziecko zamknęło oczy, a on zabiera jeden z obrazków i pyta, jaki kwiatek zniknął. Zabawa trwa dopóki wszystkie nazwy kwiatów nie zostaną przećwiczone.

„Idzie do nas Pani Wiosna” – zabawa rozwijająca spostrzegawczość, ucząca kolorów.

Dorosły wycina i rozkłada podane poniżej kartoniki zawierające zdjęcia i kolorowe kółka obok nich. Razem z dzieckiem omawia, co znajduje się na zdjęciach. Po chwili opisuje jedno ze zdjęć, a dziecko odszukuje je i sprawdza, które kolory znajdujące się po prawej stronie kartonika są widoczne na zdjęciu. Do tych kolorów przypina drewniane klamerki, po czym odkłada zdjęcie na bok. Na koniec dziecko wskazuje fotografię, na której jest najwięcej kolorów.

Przykładowe zdania wypowiadane przez dorosłego:

Na łąkach i w ogrodach pojawiają się żółte podbiały.

Zaczynają kwitnąć żółte i fioletowe krokusy.

Bociany przylatują do naszego kraju.

Niedźwiedzie budzą się z zimowego snu.

Spod ziemi wyrastają białe przebiśniegi.

Na wierzbach pojawiają się bazie.

W parkach kwitną pomarańczowe tulipany.

Gdy świeci słońce i pada deszcz, na niebie pojawia się tęcza.

01.04.2020r.

Dorosły czyta opowiadanie „O żółtym tulipanie” M. Różyckiej ilustrując go obrazkami podanymi na następnej stronie.

Była sobie cebulka, całkiem podobna do tych, które się je, ale mniejsza. Jesienią, kiedy liście na drzewach zaczęły żółknąć cebulka została zakopana w ziemi – tak jak skarb. Cebulka wcale się nie martwiła. Jadła, piła (bo cebulki potrafią jeść i pić pod ziemią), a nawet troszkę urosła: wypuściła od dołu korzonki, a od góry mały rożek, to znaczy kiełek. Potem zrobiło się zimno, na ziemię spadły liście, a jeszcze później śnieg. Cebulka wcale się nie martwiła, tylko zasnęła pod swoją żółto- brązowo- białą kołderką. Spała długo, długo. Pewnego razu coś ją obudziło śnieg stopniał, robiło się coraz cieplej. Świeciło słonko a później spadł deszcz, twarda ziemia stawała się coraz bardziej miękka i wilgotna. Znowu można było jeść i pić, a w dodatku coś strasznie ciągnęło cebulkę do góry. Nie mogła od razu cała wyjść spod ziemi, ale wysunęła swój rożek. Rożek wydłużał się jak antena, aż ujrzał świat, zielenił się i wypuścił liście ... A na końcu miał pączek. Oczywiście nie taki do jedzenia, tylko mniejszy i zielony. Któregoś dnia, gdy słońce przygrzało naprawdę mocno, pączek zaczerwienił się i rozchylił. I okazało się, że na świecie pojawił się piękny żółty tulipan! Nastała naprawdę wiosna.
Rozmowa na temat treści opowiadania:
O jakiej cebulce jest mowa w tym opowiadaniu? (o cebulce tulipana)
Gdzie mieszkała ta cebulka? (w ziemi)
Kiedy została wsadzona do ziemi? (jesienią)
Co zrobiła cebulka, kiedy przyszła zima? (zasnęła)
Jak długo spała? (do wiosny)
Kto ją obudził? (słońce i deszcz)
Co się wydarzyło potem? (cebulka wypuściła rożek, który rósł, wypuścił liście, pojawił się pączek, a później kwiat)

Zabawa dramowa „Cebulka”.

Dorosły opowiada, a dziecko wykonuje to, co słyszy w opowiadaniu. Dorosły pokazuje, jak dziecko ma ilustrować to, co on mówi.

Tulipanek mieszkał sobie w swoim domku, czyli w cebulce, głęboko pod ziemią (dziecko leży na podłodze, zwijając się jak najmocniej). Było tam ciepło, cicho i ciemno (dziecko zamyka oczy i cichutko leży) Jednak pewnego dnia zrobiło mu się jakoś niewygodnie (dziecko zaczyna się wiercić), nagle cebulka pękła i tulipanek wysunął mały kiełek (dziecko wysuwa w górę rękę lub nogę), potem kiełek zaczął rosnąć i rosnąć (dziecko powoli unosi się do góry), wypuścił listki i pięknie zakwitł (dziecko unosi ręce w górę, jakby to były płatki kwiatów).

Układanie historyjki obrazkowej „Od cebulki do tulipana”.

Obrazki ilustrujące etapy wzrostu tulipana należy wyciąć, pomieszać i dać dziecku do ułożenia we właściwej kolejności. Należy zapoznać dziecko z nazwami poszczególnych części tulipana ( cebulka, łodyga, liście, pąk, kwiat ).

Ćwiczenie grafomotoryczne – dokończyć rysowanie tulipana po kropkach i pokolorować go.

31.03.2020r.

Zagadka.

Ta pora roku po zimie przychodzi:

śniegi topnieją, słonko wcześniej wschodzi

i przebiśniegi na świat wyglądają,

bociany z ciepłych krajów do nas wracają. (wiosna)

Po rozwiązaniu zagadki dzieci słuchają na kanale You Tube piosenki „Kolorowa wiosna” – Przedszkole nr 48, określają jej tempo, wymieniają występujące w niej oznaki wiosny. Następnie uczą się jej tekstu, śpiewają i ilustrują ruchem

Kolorowa wiosna

Obudziły się pierwiosnki, (przysiad, przecieranie oczu)

rosną w górę w stronę słonka. ( powolne unoszenie się)

A nasz bociek biało-czarny (naśladowanie chodu bociana: unoszenie

już przechadza się po łąkach. zgiętych nóg, wyciągnięte i złączone ręce)

Ref: Wiosna, wiosna kolorowa, ( obrót )

zimę za morza wysłała. ( machanie ręką na pożegnanie )

Wiosna wśród zieleni trawy

polne kwiaty rozsypała. ( naśladowanie rękami rozsypywania )

Konik polny podskakuje ( podskoki )

żółty motyl w górze lata, ( naśladowanie motyla )

a biedronka krzyczy głośno;

„Ja nie jestem piegowata!” ( przeczące kręcenie głową )

Ref: Wiosna, wiosna …

Karta pracy – dzieci kolorują spośród podanych elementów to, co jest w tekście piosenki „Kolorowa wiosna”.

Karta pracy „Co było najpierw, a co potem?”

Dziecko opowiada, co widzi na obrazkach. W każdej grupie obrazków wskazuje, co było najpierw, a co potem.

30.03.2020r.

Dziecko słucha opowiadania, a następnie odpowiada na pytania związane z jego treścią.

„Witaj, wiosno!” – opowiadanie E. Stadtmuller

tekst opowiadania

Pytania.

Na co narzekały dzieci?
Co tata zaproponował Olkowi i Adzie?
Jakie zwiastuny wiosny dzieci zauważyły w parku?
Jakie zwiastuny wiosny ty widziałeś / aś?

Obejrzyj zdjęcia. Powiedz, co zobaczyli podczas spaceru dziadek, Ada i Olek. Podziel te nazwy rytmicznie (na sylaby) z pomocą

osoby dorosłej, łącząc tę czynność z klaskaniem

Propozycja pracy plastycznej „Bazie”.

Dorosły wycina z kartonu gałązki, które dziecko maluje brązową farbą lub koloruje brązową kredką. Następnie dorosły wycina z płatków kosmetycznych „bazie”. Dziecko nakleja na kolorowy karton gałązki i dokleja do nich „bazie”.

ilustracja

27.03.2020r.

27.03. to Międzynarodowy Dzień Teatru. W związku z tym zamieszczam scenariusz krótkiego przedstawienia „Masz tu, kotku”. Podane pod tekstem głowy misia, kotka, kurczątka i królika należy wyciąć i nakleić na słomki lub długie patyczki, np. do szaszłyków, a następnie ilustrować czytany tekst za pomocą kukiełek. Po osłuchaniu z tekstem, dziecko może pełnić w przedstawieniu, na przykład rolę kotka.

Można także zaprosić dziecko do obejrzenia teatrzyków na kanale You Tube: „Czerwony Kapturek” - teatrzyk kukiełkowy Arkadiusza Rusowicza, „Jaś i Małgosia” – w wykonaniu aktorów Teatru Lalki „Tęcza”, „Maja szuka wiosny” – przedstawienie w wykonaniu przedszkolaków.

Masz tu, kotku

Dorosły stawia spodek mówiąc: Masz tu, kotku, owies na spodku, zjedz go sobie ze smakiem.

Kotek: Dziękuję, nie jestem kurczakiem.

Dorosły stawia spodek z marchewką : Masz tu, kotku marchew na spodku, schyl się nad talerzykiem.

Kotek: Dziękuję, nie jestem królikiem.

Dorosły stawia spodek z łyżką miodu: Masz tu, kotku, miodek na spodku, pachnie jak wiosną kwiatki.

Kotek: Dziękuję, miód jedzą niedźwiadki.

Dorosły stawia spodek z mlekiem: Masz tu, kotku, mleczko na spodku co byś lepszego chciał?

Kotek: Nic nie ma lepszego, miau.

Wykonaj poniższą kartę pracy : pokoloruj obrazek, policz ile jest misiów – aktorów i narysuj pod napisem „Teatrzyk domowy” odpowiednią ilość kółeczek. Czy wiesz, jakie role grają misie w przedstawieniu?

26.03.2020r.

„Kolorowe parasole” – zabawa dydaktyczna.

Dziecko koloruje poniższe parasole (każdy innym kolorem), a następnie dorosły wycina je i układa na podłodze jeden obok drugiego w niewielkich odstępach. Liczy je stosując liczebniki porządkowe, po czym pyta dziecko, w jakim kolorze jest pierwszy parasol, drugi itd. Następnie prosi, aby dziecko stanęło za drugim parasolem, czwartym, pierwszym , trzecim, a na koniec, aby samo spróbowało policzyć parasole za pomocą liczebników porządkowych mówiąc , np. niebieski parasol jest pierwszy, zielony jest drugi itd.

parasol

Zabawa muzyczno-ruchowa „Taniec z parasolem”

Potrzebna jest parasolka dla dorosłego i dziecka.

Dorosły włącza dowolną piosenkę o parasolu, np. dostępną w Internecie „Piosenkę o parasolach” w wykonaniu zespołu Tęczowe Nutki i tańczy z dzieckiem wykonując proste ruchy parasolem ( kołysanie na boki, w przód i w tył, podskok, obracanie rozłożonym parasole itp.).

Propozycja pracy plastycznej.

Na zamieszczonej poniżej karcie dziecko wykleja chmurki watą, słońce – papierem kolorowym, promienie koloruje mazakiem, a deszczowe krople stempluje palcem maczanym w niebieskiej farbie. Możliwe jest też inne wykonanie pracy w przypadku braku powyższych materiałów.